Table of Contents
মহাত্মা গান্ধী জয়ন্তীৰ ওপৰত ভাষণ, কবিতা আৰু জীৱন পৰিচয় Mahatma Gandhi Jayanti Speech, Poem in assamese
মহাত্মা গান্ধীজী অহিংসাৰ সূচক আছিল, তেওঁৰ জীৱনত এনে বহুতো বস্তু আছে যি সকলোকে শিক্ষিত কৰে, আৰু তেওঁৰ জন্মদিন উপলক্ষে আপোনাৰ তেওঁৰ জীৱনৰ এক সূক্ষ্ম পৰিচয় আছে।
গান্ধী জয়ন্তী
মোহনদাস কৰম চান্দ গান্ধী, যাক আমি মহাত্মা গান্ধী বুলি কওঁ, যাক ৰাষ্ট্ৰৰ পিতৃউপাধি দিয়া হৈছিল, তেওঁক মৰমেৰে “বাপু” বুলি কোৱা হয়।
দেশক দাসত্বৰ শৃংখলাৰ পৰা উলিয়াই অনাত গান্ধীজীৰ অৱদান বিশ্ববাসীৰ বাবে সুপৰিচিত। অহিংসা পৰমো ধৰ্মৰ নীতি অনুসৰণ কৰি তেওঁ দেশক একত্ৰিত হ’বলৈ আৰু স্বাধীনতা সংগ্ৰামত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল।
গান্ধীজী একমাত্ৰ ব্যক্তি আছিল যিয়ে দেশৰ জনসাধাৰণক আশ্বাস দিছিল যে এই স্বাধীনতা সংগ্ৰাম সকলোৰে যুঁজ। আনকি এটা সৰু অৱদানো দেশৰ স্বাধীনতাৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ। এনেদৰে, দেশৰ জনসাধাৰণে স্বাধীনতা সংগ্ৰামক তেওঁলোকৰ যুঁজ তৈয়াৰ কৰিছিল আৰু ঐক্যবদ্ধভাৱে 200 বছৰৰ দাসত্বৰ শৃংখলা ভাঙিছিল।
আজি শ্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে দেশখন পৰিষ্কাৰ কৰাৰ বাবে গান্ধীজীৰ একেই পথ গ্ৰহণ কৰি সকলো দেশবাসীক সজাগ কৰি তুলিছে, দাসত্বৰ লেতেৰা ৰখাৰ বাবে দেশখন পৰিষ্কাৰ কৰাটো সকলোৰে কৰ্তব্য, য’ত সকলোৰে অৱদান গুৰুত্বপূৰ্ণ আছিল। একেদৰে, দেশখন পৰিষ্কাৰ ৰখাটো আমাৰ সকলোৰে কৰ্তব্য যিটো সকলোৰে অৱদান অবিহনে সম্ভৱ নহয়, সেয়েহে ২ অক্টোবৰ, গান্ধী জয়ন্তীত স্বচ্ছতা অভিযান আৰম্ভ কৰা হৈছিল।
গান্ধী জয়ন্তী কেতিয়া উদযাপন কৰা হয়? Gandhi Jayanti Birth Anniversary 2021 Date
মহাত্মা গান্ধীৰ জন্ম ১৮৬৯ চনৰ ২ অক্টোবৰত গুজৰাটৰ পোৰবন্দৰত হৈছিল। সমগ্ৰ বিশ্বগান্ধীজীৰ নীতিৰ সৈতে পৰিচিত আৰু তেওঁক সন্মানৰ সৈতে স্মৰণ কৰে, সেয়েহে এই গান্ধী জয়ন্তী “অহিংসা দিৱস” হিচাপে উদযাপন কৰা হয়।
গান্ধীজীয়ে সত্য, অহিংসাৰ বলত দেশক স্বাধীনতা দিছিল। আজিৰ পৃথিৱীত সত্য, অহিংসাৰ বলত ব্ৰিটিছসকলক বহিষ্কাৰ কৰাটো কেনেকৈ সম্ভৱ হ’লহেঁতেন সেই চিন্তাত প্ৰশ্ন উত্থাপিত হয়। কিন্তু এইটো মোহনদাস কৰম চান্দ গান্ধীয়ে সম্ভৱ কৰিছিল, যাৰ বাবে তেওঁ কেইবাটাও সত্যাগ্ৰহ আৰম্ভ কৰিছিল, বহুতো আন্দোলন য’ত দেশবাসীয়ে তেওঁক সমৰ্থন কৰিছিল। তেওঁৰ নিৰ্দেশত, দেশবাসী একত্ৰিত হ’ব, কাৰাগাৰলৈ যাবলৈ সাজু হ’ব।
মহাত্মা গান্ধী জীৱনৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ বস্তুসমূহ Mahatma Gandhi Short information In assamese
1. সম্পূৰ্ণ নাম মোহন দাস কৰম চান্দ গান্ধী
2. পিতৃ-মাতৃ পুতলি বাই, কৰম চান্দ গান্ধী
৩. পত্নী কস্তুৰবা গান্ধী
4. টা সন্তান হৰিলাল, মানিলাল, ৰামদাস, দেৱদাস
5. টা জন্ম – মৃত্যু 2 অক্টোবৰ 1869 – 30 জানুৱাৰী 1948
৬. অধ্যয়ন ৰ ক্ষান্ত
৭. কৰ্ম স্বাধীনতা সংগ্ৰামী
৮. মুখ্য আন্দোলন
দক্ষিণ আফ্ৰিকাত আন্দোলন
অসহযোগ আন্দোলন
স্বৰাজ (নিমখ সত্যাগ্ৰহ)
হৰিজন আন্দোলন (নিৰ্ভয়া দিৱস)
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন
৪. ৰাষ্ট্ৰৰ পিতৃ উপাধি (বাপু)
৫. টা বিখ্যাত বাক্য অহিংসা পৰমো ধৰ্ম
৬. নীতি সত্য, অহিংসা, ব্ৰহ্মচৰ্য, শাখা, ভাল কাম আৰু চিন্তা, বাক নিয়ন্ত্ৰণ
ওপৰোক্ত তালিকাৰ সূক্ষ্ম বিন্দুবোৰত মহাত্মা গান্ধীজীৰ জীৱনৰ আভাস আছিল। তেওঁৰ গুণাগুণবোৰ সাধাৰণ ব্যক্তিত্বৰ পৰিচায়ক নাছিল। তেওঁলোকৰ সকলো গুণ আছিল যিএজন মহান নেতাৰ থাকিব লাগে। সেই সময়ত, এজন নেতাৰ সংজ্ঞা বেলেগ আছিল, নেতাজনেতেওঁৰ গোটটোক সঠিকভাৱে নেতৃত্ব দিয়ে, যি গোটটোক পৃষ্ঠৰ কামৰ বাবে কৃতিত্ব দিয়ে আৰু নিজে ভুল কৰাৰ দায়িত্ব বহন কৰে, যি প্ৰথমে নিজকে নিয়মৰ সৈতে বান্ধি ৰাখে আৰু তাৰ পিছত তেওঁৰ সহকৰ্মীসকলক সেই নিয়মবোৰ অনুসৰণ কৰায়। এই ধৰণৰ প্ৰকৃতিক এজন সফল নেতাৰ প্ৰকৃতি বুলি গণ্য কৰা হয়৷ গান্ধীজীয়ে তেওঁৰ দায়বদ্ধতা ১০০ শতাংশ অনুসৰণ কৰিছিল৷
দেশৰ স্বাধীনতালৈ গান্ধীজীৰ অৱদান
গান্ধীজী এজন সাধাৰণ ব্যক্তি আছিল। একেদৰে, তেওঁৰ জীৱনত একেই উমৈহতীয়া লক্ষ্য আছিল, পঢ়া আৰু উপাৰ্জন কৰা যাৰ বাবে তেওঁ ইংলেণ্ড বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা বেৰিষ্টাৰডিগ্ৰী লাভ কৰিছিল। তেওঁ তেওঁৰ মাকক মাংস আৰু সুৰা স্পৰ্শ নকৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল, যিটো তেওঁ অনুসৰণ কৰিছিল। এইটোৱে তেওঁৰ সন্তুলিত ধাৰণাবোৰৰ পৰীক্ষা আৰম্ভ কৰিছিল। ডিগ্ৰী লোৱাৰ পিছত, তেওঁলোক ঘৰলৈ আহিছিল আৰু জীৱিকাৰ বাবে গৈছিল, কিন্তু তেওঁলোকে বিচৰা একো কৰিব নোৱাৰিলে। তেওঁ অৱশেষত দক্ষিণ আফ্ৰিকাত চাকৰিৰ বাবে যোৱাৰ কথা স্বীকাৰ কৰিছিল।
দক্ষিণ আফ্ৰিকাত গান্ধীজীৰ জীৱন
এইটো ক’ব পাৰি যে এই সময়ছোৱাই গান্ধীজীক এজন সাধাৰণ ব্যক্তিৰ পৰা স্বাধীনতা সংগ্ৰামীলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিব পাৰে। সেই দিনবোৰত, দক্ষিণ আফ্ৰিকাত ক’লা চৰাইৰ গৌৰৱ শীৰ্ষত আছিল, যিটো গান্ধীজীয়েও ভুগিছিল। সেই দিনবোৰত গান্ধীজীক তৃতীয় শ্ৰেণীলৈ যাবলৈ কোৱা হৈছিল যদিও তেওঁৰ ওচৰত প্ৰথম শ্ৰেণীৰ টিকট আছিল, যিটো তেওঁ বিশ্বাস কৰা নাছিল আৰু ৰেলৰ পৰা বাহিৰ কৰি দিয়া হৈছিল। তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ জীৱন কভাৰ কৰাত বহুতো অসুবিধাৰ সন্মুখীন হৈছিল। আনকি ন্যায়ৰ আশাত ন্যায়পালিকাৰ কাষ চাপিলেও তেওঁলোকঅপমানিত হৈছিল। এই সকলো বোৰ কাৰ্যকলাপৰ বাবে, গান্ধীজীৰ কৰবাত দেশৰ স্বাধীনতাৰ বিষয়ে তীক্ষ্ণ ধাৰণা আছিল, তেওঁ অনুভৱ কৰিব পাৰিছিল যে দেশৰ জনসাধাৰণক প্ৰতিদিনে কেনেদৰে অপমানিত কৰা হৈছে। সম্ভৱতঃ এই জীৱনকালৰ বাবেই গান্ধীজীয়ে নিজৰ ঘৰলৈ ঘূৰি আহি দেশৰ স্বাধীনতাৰ বাবে নিজকে সমৰ্পিত কৰিছিল
ঘৰলৈ উভতি আহি গান্ধীজীয়ে প্ৰথমে কৃষক ভাতৃসকলক লুণ্ঠন কৰা জমিদাৰসকলৰ বিৰুদ্ধে মাত মাতিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল। সেই জমিদাৰসকলও ব্ৰিটিছ আদেশৰ অধীন আছিল। ৰাজকোষৰ ওপৰত দুই-তিনিবাৰ কৰ আৰোপ কৰা আৰম্ভ হৈছিল। 1918 চনত, গান্ধীজীয়ে দৰিদ্ৰ লোকসকলক পশুজীৱনৰ পৰা মুক্ত কৰিবলৈ গুজৰাটৰ চম্পাৰণ আৰু খেদালৈ মানুহক নেতৃত্ব দিছিল। প্ৰথমে তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ জীৱনসঠিক দিশত লৈ যোৱাৰ বাবে পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্নতাৰ পাঠ শিকাইছিল, তাৰ পিছত কৰ প্ৰতিৰোধ কৰিবলৈ নিৰ্দেশনা দিছিল তেওঁলোক সকলোৱে একত্ৰিত হৈ ব্ৰিটিছ আৰু জমিদাৰৰ বিৰুদ্ধে মাত মাতিছিল, যাৰ ফলত গান্ধীজীক বন্দী কৰা হৈছিল আৰু আৰক্ষী বাহিনীয়ে জনসাধাৰণক ভয় খুৱাবলৈ নিৰ্দেশ দিছিল, কিন্তু এইবাৰ সকলোৱে আন্দোলনৰ পথ বাছি লৈ গান্ধীজীক বহিষ্কাৰ কৰিবলৈ মাত মাতিছিল৷ সমদলটোৰ নেতৃত্ব দিছিল লোহ পুৰুষ বল্লভভাই পেটেলে আৰু ফলস্বৰূপে গান্ধীজীক মুক্তি দিয়া হৈছিল৷ এইটো প্ৰথম ডাঙৰ জয় বুলি প্ৰমাণিত হৈছিল। এই চম্পাৰণ খেদা আন্দোলনৰ বাবে গান্ধীজীক দেশত স্বীকৃতি দিয়া হৈছিল। জনসাধাৰণৰ মাজত সজাগতা আছিল আৰু ইয়াৰ ফলত দেশব্যাপী একতা আৰম্ভ হৈছিল৷ আৰু একে সময়তে তেওঁলোকক “বাপু” বুলি কোৱা হৈছিল৷
জালিয়ানৱালা বাগ গণহত্যা
১৯১৯ চনৰ ১৩ এপ্ৰিলত বৰ্তমানৰ অমৃতসৰৰ এখন সাধাৰণ সভাত ব্ৰিটিছসকলে পঞ্জাৱক হত্যা কৰে। এই ঠাইখনৰ নাম আছিল জালিয়ানৱালা বাগ। সভাখন ক’ত অনুষ্ঠিত হৈছিল। সেইদিনা ক্ৰাচ্চৰ উৎসৱ আছিল। জালিৱালা বাগিচাখন সকলো ফালৰ পৰা দীঘল দেৱালৰে নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল আৰু তাত মাত্ৰ এটা সৰু পথ আছিল৷ ইয়াৰ সুযোগ লৈ ব্ৰিটিছ জেনেৰেল ৰেজিনাল্ড ডায়েৰে ঘোষণা নকৰাকৈ ৯০ জন সৈনিকৰ সৈতে গুলীচালনা কৰিছিল৷ সোনকালেই ঠাইখন মৃত লাশোৰ মেলা হৈ পৰিল। প্ৰায় ৩,০০০ লোক নিহত হৈছিল। বহুতক গুলীয়াই হত্যা কৰা হৈছিল, বহুতে ভাগি পৰিছিল আৰু বহুতে ভয়ত বাগিচাৰ কুঁৱাটোত জঁপিয়াই পৰিছিল। ব্ৰিটিছ চৰকাৰে এই জঘন্য অপৰাধটো দমন কৰিছিল আৰু প্ৰশাসনক মৃত্যুৰ সংখ্যাৰ ভুল পৰিসংখ্যা দিয়া হৈছিল। আজিলৈকে, জালিয়ানৱালা বাগ গণহত্যাক ব্ৰিটিছসকলে নিজে ইতিউতি গৰিহণা দিয়া আটাইতকৈ নিন্দনীয় কেলেংকাৰী বুলি গণ্য কৰা হয় আৰু আজিও অব্যাহত আছে।
দেশব্যাপী অসহযোগ আন্দোলন
জালিয়ানৱালা গণহত্যাৰ পিছত গান্ধীজীয়ে দেশজুৰি অসহযোগ আন্দোলন আৰম্ভ কৰে। ইয়াক ১৯২০ চনৰ ১ আগষ্টত মুকলি কৰা হৈছিল। এই আন্দোলনত প্ৰথমবাৰৰ বাবে, নিয়মটোৰ বিৰুদ্ধে পোনপটীয়াকৈ মাত মাতিছিল। সদনসমূহৰ বিৰোধিতা কৰা হৈছিল। আইন অমান্য আন্দোলন আৰম্ভ কৰা হৈছিল। ‘স্বদেশ আপনা অ’ৰ শ্লোগান দিয়া হৈছিল। গান্ধীজীয়ে দেশবাসীক অহিংসাৰ জৰিয়তে আন্দোলন কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল।
স্বৰাজ আন্দোলন আৰম্ভ কৰা হৈছিল। তেওঁ দাণ্ডি যাত্ৰা উলিয়াই নিমখ আইন ভংগ কৰে আৰু ব্ৰিটিছসকলৰ ওচৰত তেওঁৰ অসহযোগৰ কথা প্ৰকাশ কৰে। এনেদৰে, দেশৰ প্ৰতিটো কোণৰ মানুহে গান্ধীজীক অনুসৰণ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল আৰু সমগ্ৰ দেশ এই স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ অংশ হৈ পৰিছিল। এই সকলোবোৰৰ মাজতে গান্ধীজীয়ে কেইবাবাৰো কাৰাগাৰলৈ যাব লগা হৈছিল। বহুতো স্বাধীনতা সংগ্ৰামীয়ে গান্ধীজীৰ অহিংসাৰ পথকো প্ৰত্যাখ্যান কৰিছিল। এনেদৰেই কোমল পাৰ্টি আৰু হট দল গঠন কৰা হৈছিল। গান্ধীজীয়েও বহুতো তিক্ত অভিযোগ বহন কৰিব লগা হৈছিল।
ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন
দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত দেশত ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন আৰম্ভ কৰা হৈছিল। ১৯৪২ চনৰ ৯ আগষ্টত ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ ঘোষণা কৰা হৈছিল৷ এই সময়ত ব্ৰিটিছ শাসন যুদ্ধত ধৰা পৰিছিল৷ আনহাতে, দেশৰ জনসাধাৰণ সাৰ পাইছিল। কোমল দল আৰু হট পাৰ্টি দুয়োটাই নিজাববীয়াকৈ দেশত আন্দোলন কৰি আছিল। সকলো নেতা সক্ৰিয় আছিল। সুভাষ চন্দ্ৰ বসুৱে তেওঁৰ আজাদ হিন্দ ফৌজৰ সৈতে “দিল্লী চলো” ঘোষণা কৰিছিল। সেয়েহে, সমগ্ৰ দেশৰ অস্থিৰতাৰ মাজত, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলন আৰম্ভ হৈছিল, যাৰ পিছত গান্ধীজীক গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হৈছিল, কিন্তু দেশৰ আন্দোলন দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পাইছিল।
স্বাধীনতা দিৱস :
1942 আৰু 47 চনৰ ভিতৰত, দেশৰ অৱস্থাত গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰিৱৰ্তন হৈছিল। ব্ৰিটিছ শাসন কঁপিবলৈ ধৰিলে। দেশখনক ঐক্যবদ্ধ কৰি ৰখাটোও কঠিন আছিল। য’ত এফালে দেশখন স্বাধীনতাৰ দিশে আগবাঢ়ি আছিল। আনহাতে, হিন্দু মুছলমান যুদ্ধই ইমান পৰিমাণে ভৰি বিয়পাই দিছিল যে ইংৰাজৰ ৰায়দানে দেশখনক দুটা ভাগত বিভক্ত বুলি ঘোষণা কৰিছিল। নতুন ভাইচৰয় লৰ্ড মাউণ্টবেটেনে এই চুক্তিৰ বহুতো উপায় দেখুৱাইছিল, কিন্তু অৱশেষত ভাৰতক স্বাধীনতা দিয়াৰ সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছিল, য’ত পাকিস্তানক এখন পৃথক দেশ হোৱাৰ সিদ্ধান্ত ল’ব লগা হৈছিল, কিয়নো সেই সময়ত গান্ধীজীৰ বাবে স্বাধীনতাৰ মূল্য অধিক আছিল, যিটো তেওঁ এই বিভাজন অবিহনে সম্ভৱ দেখা নাছিল, সেইকাৰণে এই ঐতিহাসিক সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছিল। পাকিস্তানৰ জন্ম ১৪ আগষ্টৰ মাজনিশা হৈছিল আৰু ভাৰতে ১৫ আগষ্টত স্বাধীনতা লাভ কৰিছিল।
গান্ধীজীৰ মৃত্যু
আজি গান্ধীজীক বহুতো বিষয়ৰ বাবে দায়বদ্ধ বুলি কোৱা হয়৷ সম্ভৱতঃ সেইবাবেই নাথুৰাম গডছেগান্ধীজীক গুলীয়াই ১৯৪৮ চনৰ ৩০ জানুৱাৰীত এখন প্ৰাৰ্থনা সভাত আত্মসমৰ্পণ কৰে৷ পাকিস্তানৰ জন্মৰ বাবে দেশৰ জনসাধাৰণৰ মাজত অসন্তুষ্টি আছিল, কিয়নো ই দেশখনক পৃথক কৰা নাছিল, কিন্তু দেশৰ ভিতৰত হিন্দু মুছলমান যুদ্ধ অধিক হিংসাত্মক হৈ পৰিছিল, যাৰ ফলস্বৰূপে আমি সকলোৱে আজিলৈকে ভুগি আছো।
তদুপৰি, সেই সময়ত গান্ধীজীয়ে দেশত দলিতসকলৰ অৱস্থা উন্নত কৰাৰ বাবে দেশত সংৰক্ষণ আৰম্ভ কৰিছিল। সেই সময়ত, হৰিজন আন্দোলনৰ প্ৰয়োজন আছিল, কিয়নো দলিতসকলৰ অৱস্থা অতি শোচনীয় আছিল, এটা জন্তুতকৈও বেয়া আছিল। কিন্তু আজি ক্ষমতাপ্ৰেমীসকলে ইয়াক ইমান পৰিমাণে নষ্ট কৰিছিল যে গান্ধীজীকো এই সংৰক্ষণৰ বাবে দায়ী কৰা হৈছিল।
এইটো গান্ধীজীৰ জীৱনৰ এটা চমু বৰ্ণনা আছিল। গান্ধীজীৰ জীৱনত এনে বহুতো কথা আছে যিবোৰ মই শব্দত ক’ব নোৱাৰো, কিন্তু মই আপোনাৰ আগত কিছুমান কথা ৰাখিছো।
You also Read
References
- Deepawali.co.in
Learning, Awareness and Education is the purpose of this Blog/Website.
If any mistake or error please kindly inform us, thanks
Nice post,