Table of Contents
ভগত সিং জীৱন পৰিচয় আৰু মূল্যবান শব্দ (Bhagat Singh biography, Death reason and quotes in Assamese)
ভগৎ সিং আছিল ভাৰতীয় উপমহাদেশৰ ব্ৰিটিছ বিৰোধী স্বাধীনতা আন্দোলনৰ এজন সাহসী ব্যক্তি আৰু অগ্নিযুগৰ ছহিদ বিপ্লবী। দেশৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ তেওঁ আছিল অন্যতম প্ৰভাৱশালী বিপ্লবী। তেওঁক ছহিদ-ঈ আজম ভগৎ সিং নামে অভিহিত কৰা হয়।
ভগৎ সিঙৰ জন্ম হৈছিল জাট নামৰ এক শিখ পৰিয়ালত। তেওঁৰ পৰিয়াল পূৰ্বৰ পৰাই ব্ৰিটিছ বিৰোধী বিপ্লবী আন্দোলনৰ সৈতে জড়িত আছিল। কৈশোৰতেই ভগৎ সিঙে ইউৰোপীয় বিপ্লবী আন্দোলনৰ ইতিহাস সম্পৰ্কে পঢ়া−শুনা কৰিছিল আৰু নৈৰাজ্যবাদ আৰু সাম্যবাদৰ প্ৰতি আকৃষ্ট হৈছিল। ইয়াৰোপৰি তেওঁ একাধিক বিপ্লবী সংগঠনৰ লগত যুক্ত হৈ পৰিছিল। হিন্দুস্তান ৰিপাব্লিকান এছচিয়েচনৰ (এইচআৰএ) সৈতে যুক্ত হৈ মেধা, জ্ঞান আৰু নেতৃত্বদানৰ ক্ষমতাৰ বাবে তেওঁ অচিৰেই এই সংগঠনৰ নেতাত পৰিণত হয় আৰু সংগঠনটোৰ ব্যাপক পৰিবৰ্তন সাধন কৰে। আনকি ইয়াৰ নামো হিন্দুস্তান ছছিয়লিষ্ট ৰিপাব্লিকান এছচিয়েচনলৈ (এইচএছআৰএ) ৰূপান্তৰিত কৰে। তেওঁ আৰু তেওঁৰ সংগঠনক নৈৰাজ্যবাদী আখ্যা দিয়া হৈছিল কিন্তু তেওঁ ক্ষুৰধাৰ যুক্তিৰে তাক খণ্ডন কৰিছিল। জে’লত ভাৰতীয় আৰু ব্ৰিটিছ বন্দীসকলৰ সম অধিকাৰৰ দাবীত তেওঁ ৬৪ দিন অনশন কৰি সমৰ্থন আদায় কৰিছিল। প্ৰবীণ স্বাধীনতা সংগ্ৰামী লালা লাজপত ৰায়ৰ হত্যাৰ প্ৰতিশোধত এজন ব্ৰিটিছ পুলিচ বিষয়াক তেখেতে হত্যা কৰে। বিচাৰত তেওঁক ফাঁচী দিয়া হয়। তেওঁৰ আদৰ্শই ভাৰতীয় যুৱসমাজকেই স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ প্ৰতি উদ্বুদ্ধ কৰাৰ উপৰিও ভাৰতত সমাজতন্ত্ৰৰ উত্থানতো প্ৰভূত সহায় কৰিছিল।
ভগত সিং জীৱন পৰিচয় Bhagat Singh Biography in Assamese
- সম্পূৰ্ণ নাম — শীদ ভগত সিং
- জন্ম — ২৭ ছেপ্টেম্বৰ ১৯০৭
- জন্মস্থান — জাৰণৱালা তহচিল, পাঞ্জাৱ
- পিতৃ-মাতৃ — বিদ্যাৱতী, চৰ্দাৰ কিষাণ সিং সিন্ধু
- ভাতৃ — ভগ্নী ৰণবীৰ, কুলতাৰ, ৰজিন্দৰ, কুলবীৰ, জগত, প্ৰকাশ কৌৰ, অমৰ কৌৰ, শকুন্তলা কৌৰ
- মৃত্যু — ২৩ মাৰ্চ, ১৯৩১ (২৩ বছৰ) লাহোৰ, পঞ্জাব, ব্ৰিটিছ ভাৰত
ভগত সিঙৰ প্ৰাৰম্ভিক জীৱন
ভগৎ সিঙৰ জন্ম পঞ্জাবৰলায়ালপুৰ জিলাৰ বাঙ্গাৰ নিকটস্থ খাতকৰ কালান গাঁৱৰ এক সান্ধু জাট পৰিয়ালত হৈছিল। পিতাৰ নাম চৰ্দাৰ কিছান সিং সান্ধু আৰু মাকৰ নাম বিদ্যাৱতী আছিল। ভগৎৰ নামৰ অৰ্থ “ভক্ত“। তেওঁ যি পৰিয়ালত জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল সেয়া আছিল এক দেশপ্ৰেমীক শিখ পৰিয়াল। এই পৰিয়ালৰ কোনো কোনো সদস্য ভাৰতৰ বিভিন্ন স্বাধীনতা আন্দোলনৰ সতে জড়িত আছিল। অতীতত এই পৰিয়ালৰ কোনো কোনো সদস্য মহাৰাজ ৰঞ্জিত সিঙৰ সেনাবাহিনীত কাম কৰিছিল। ভগৎৰ ঠাকুৰদাদা অৰ্জুন সিং দয়ানন্দ সৰস্বতীৰ হিন্দু সমাজ সংস্কাৰ আন্দোলন আৰ্যসমাজৰ সৈতে জড়িত আছিল। ভগৎৰ ওপৰতো এই সংগঠনৰ গভীৰ প্ৰভাৱ পৰিলক্ষিত হৈছিল। ভগৎৰ পিতা আৰু দুই ককা অজিত সিং আৰু স্বৰণ সিং কৰ্তাৰ সিং চৰভ গ্ৰেউৱাল আৰু হৰদয়াল নেতৃত্বাধীন গদৰ পাৰ্টিৰ সৈতে যুক্ত আছিল। অজিত সিঙৰ নামত এই ঘটনা দাখিল কৰা বাবে তেঁও পাৰস্যলৈ পলাই যাবলৈ বাধ্য হৈছিল। আনহাতে ১৯২৫ চনৰ কাকোৰি ট্ৰেন ডকাইটি ঘটনাত দোষী সাব্যস্ত হোৱাৰ বাবে ১৯২৭ চনৰ ১৯ ডিচেম্বৰত স্বৰণ সিঙক ফাঁচী দিয়া হৈছিল।
স্বাধীনতা যুদ্ধ war of Independence
ভগত সিং প্ৰথমে যুৱ ভাৰত সভাত যোগদান কৰিছিল যেতিয়া তেওঁৰ পৰিয়ালে তেওঁক বুজাইছিল যে তেওঁ আৰু তেওঁৰ বিবাহৰ কথা ভাবিব নালাগে, ভগত সিঙে লাহোৰত তেওঁৰ ঘৰলৈ উভতি আহিছিল। তাত তেওঁ কীৰ্তি কিচন দলৰ লোকসকলৰ সৈতে একত্ৰী হৈছিল, আৰু তেওঁৰ “কীৰ্তি” আলোচনীখনৰ বাবে কাম কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁ দেশৰ যুৱসকলক তেওঁৰ বাৰ্তা প্ৰদান কৰিছিল, ভগত জী এজন অতি ভাল লেখক আছিল যিয়ে পাঞ্জাৱী উৰ্দু কাগজৰ বাবেও লিখিছিল, ভগত সিংক ১৯২৬ চনত যুৱ ভাৰত সভাত সচিব কৰা হৈছিল। তাৰ পিছত, ১৯২৮ চনত তেওঁ চন্দ্ৰশেখৰ আজাদৰ দ্বাৰা গঠিত এক মৌলিক দল হিন্দুস্তান ছচিয়েলিষ্ট ৰিপাব্লিকান এছোচিয়েচন (এইচএছআৰএ)ত যোগদান কৰে। ১৯২৮ চনৰ ৩০ অক্টোবৰত সমগ্ৰ দলটো ভাৰতলৈ একত্ৰিত হৈছিল, য’ত লালা লাজপতি ৰায়ৰ আছিল। চিঞৰি “চাইমনলৈ ঘূৰি যাওক” আৰু তেওঁলোকে লাহোৰ ৰেলষ্টেচনত থিয় হৈছিল। যাৰ পিছত তাত লাঠি চালিত হয়, য’ত লালাজী বেয়াকৈ আহত হৈছিল আৰু তাৰ পিছত তেওঁৰ মৃত্যু হৈছিল।
লালাজীৰ মৃত্যুত আঘাতপ্ৰাপ্ত ভগত সিং আৰু তেওঁৰ দলে ব্ৰিটিছৰ পৰা প্ৰতিশোধ লোৱাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল, আৰু লালাজীৰ মৃত্যুৰ বাবে দায়বদ্ধ বিষয়া স্কটক হত্যা কৰাৰ পৰিকল্পনা কৰিছিল, কিন্তু ভুলতে তেওঁ সহকাৰী আৰক্ষীক হত্যা কৰিছিল। ভগত সিঙে লগে লগে নিজকে ৰক্ষা কৰিবলৈ লাহোৰৰ পৰা পলাই গৈছিল, কিন্তু ব্ৰিটিছ চৰকাৰে তেওঁক বিচাৰিবলৈ চাৰিওফালে জাল পেলাইছিল। ভগত সিঙে নিজকে সুৰক্ষিত কৰিবলৈ চুলি আৰু দাড়ি কাটিছিল, যি টো তেওঁৰ সামাজিক ধাৰ্ম্মিকতাৰ বিৰুদ্ধে। কিন্তু সেই সময়ত ভগত সিঙে দেশৰ আগতে একো দেখা নাছিল।
চন্দ্ৰশেখৰ আজাদ, ভগত সিং, ৰাজদেৱ আৰু সুখদেৱে লগ পাইছিল, আৰু তেওঁলোকে এটা ডাঙৰ প্ৰহৰী কৰাৰ কথা ভাবিছিল। ভগত সিঙে কৈছিল যে ব্ৰিটিছসকল বধিৰ আছিল, তেওঁলোকে উচ্চ শুনিছিল, যাৰ বাবে এটা ডাঙৰ বাং প্ৰয়োজন। এইবাৰ তেওঁ সিদ্ধান্ত লৈছিল যে তেওঁলোকে দুৰ্বলৰ দৰে দৌৰিব নালাগে, কিন্তু দেশবাসীক সঠিক বাৰ্তা দি নিজকে আৰক্ষীৰ হাতত হস্তান্তৰ কৰিব। ১৯২৯ চনৰ ডিচেম্বৰত, ভগৎ সিঙে তেওঁৰ সঙ্গী বাটুকেশ্বৰ দত্তৰ সৈতে ব্ৰিটিছ চৰকাৰৰ এচেম্বলি হলত বোমা বিস্ফোৰণ কৰিছিল, যি কেৱল এজন ভইচ-কলাৰ আছিল যাক খালী স্থানত পেলাই দিয়া হৈছিল। একে সময়তে তেওঁ ইনাকাব জিন্দাবাদৰ শ্লোগান আৰু পত্ৰিকা দিছিল। তাৰ পিছত দুয়োজনে নিজকে গ্ৰেপ্তাৰ কৰিছিল।
শ্বহীদ ভগত সিঙৰ মৃত্যু Bhagat Singh death Reason
ভগত সিঙে নিজকে শ্বহীদ বুলি কৈছিল, যাৰ পিছত তেওঁ তেওঁৰ নাম যোগ কৰিছিল। ভগত সিং, শিৱৰাম ৰাজগুৰু আৰু সুখদেৱৰ বিৰুদ্ধে গোচৰ ৰুজু কৰা হৈছিল, যাৰ পিছত তেওঁলোকক মৃত্যুদণ্ড দিয়া হৈছিল, আৰু আদালতে তিনিও জনে ইনক্লেব জিন্দাবাদৰ শ্লোগানও দিছিল। ভগত সিঙেও কাৰাগাৰত যথেষ্ট অত্যাচাৰ সহ্য কৰিছিল, সেই সময়ত ভাৰতীয় বন্দীসকলক ভালদৰে অৱগত কৰা হোৱা নাছিল, তেওঁলোকে ভাল খাদ্য পোৱা নাছিল, কাপোৰ নাছিল। বন্দীসকলৰ অৱস্থা উন্নত কৰাৰ ক্ষেত্ৰত, ভগত সিঙেও কাৰাগাৰৰ ভিতৰত আন্দোলন আৰম্ভ কৰিছিল, তেওঁ তেওঁৰ দাবী পূৰণ কৰিবলৈ কেইবা দিনধৰি পানী খোৱা নাছিল। ব্ৰিটিছ আৰক্ষীয়ে তেওঁলোকক বহুত লোকক হত্যা কৰিছিল, এনে অত্যাচাৰ ফলত ভগত সিং বিচলিত আৰু পৰাজিত হৈছিল, কিন্তু তেওঁ শেষলৈকে এৰি দিয়া নাছিল। ১৯৩০ চনত ভগৎ জীয়ে কিয় মই নাস্তিক নামৰ এখন কিতাপ লিখিছিল।
১৯৩১ চনৰ ২৩ মাৰ্চত ভগত সিং, ৰাজগুৰু, সুখদেৱক ফাঁচী দিয়া হৈছিল। কোৱা হয় যে তিনিজনৰ সম্পাদনৰ তাৰিখ আছিল ২৪ মাৰ্চ, কিন্তু সেই সময়ত সমগ্ৰ দেশত তেওঁলোকৰ মুক্তিৰ বাবে প্ৰদৰ্শন কৰা হৈছিল, যাৰ ফলত ব্ৰিটিছ চৰকাৰক এই সিদ্ধান্ত সলনি কৰিব নালাগে বুলি ভয় কৰিছিল, যাতে তেওঁলোকে ২৩ আৰু ২৪ তাৰিখে মাজনিশা তিনিজনক ফাঁচী দিছিল ।
References
- deepawali.co.in
- Something I collected from Wikipedia
Learning, Awareness and Education is the purpose of this Blog/Website.
If any mistake or error please kindly inform us, thanks