History of Qutb Minar in Assamese | কুতুব মিনাৰ ইতিহাস

কুতুব মিনাৰ About of Qutb Minar in Assamese

কুতুব মিনাৰ, যাক কুতুব মিনাৰ আৰু কুতাব মিনাৰ বুলিও বৰ্ণনা কৰা হৈছে, হৈছে এক মিনাৰ আৰু “বিজয় টাৱাৰ” যি কুতুব কমপ্লেক্সৰ অংশ। ই ভাৰতৰ নতুন দিল্লীৰ মেহৰৌলি অঞ্চলত ইউনেস্কোৰ বিশ্ব ঐতিহ্যক্ষেত্ৰ। ভাৰতীয় উপমহাদেশত জীয়াই থকা আটাইতকৈ পুৰণি স্থানবোৰৰ ভিতৰত এইটো চহৰখনৰ আটাইতকৈ বেছি ভ্ৰমণ কৰা পৰ্যটন স্থলীসমূহৰ ভিতৰত এটা।

ইয়াক আফগানিস্তানৰ জামৰ 62 মিটাৰ সকলো ইটাৰ মিনাৰৰ সৈতে তুলনা কৰিব পাৰি, গ. 1190, যিটো দিল্লী টাৱাৰৰ সম্ভাৱ্য আৰম্ভণিৰ এক দশক বা তাতোধিক আগতে নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। দুয়োটাপৃষ্ঠ শিলালিপি আৰু জ্যামিতিক আৰ্হিৰে বিস্তৃতভাৱে সজোৱা হৈছে। কুতুব মিনাৰত এটা শ্বাফ্ট আছে যাক প্ৰতিটো পৰ্যায়ৰ শীৰ্ষত “বেলকনিৰ তলত সুন্দৰ ষ্টেলাক্টাইট ব্ৰেকেটিং” ৰে বাঁহী কৰা হয়। সাধাৰণতে, মিনাৰবোৰ ভাৰতত ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ লেহেম ীয়া আছিল আৰু প্ৰায়ে সেইবোৰ থকা মুখ্য মছজিদৰ পৰা পৃথক কৰা হয়

দক্ষিণ এছিয়া আৰু ইছলামিক স্থাপত্যৰ সংশ্লেষণ A Synthesis of South Asian and Islamic Architecture

এই বিজয় টাৱাৰটো পৰম্পৰাগত ইছলামিক স্থাপত্য আৰু দক্ষিণ-পশ্চিম এছিয়াৰ ডিজাইনৰ সংশ্লেষণৰ প্ৰতীক। এলিজাবেথ লামবৰ্ণৰ ইছলাম বিয়ণ্ড এম্পায়াৰচ: ভাৰত আৰু ভাৰত মহাসাগৰৰ মছজিদ আৰু ইছলামিক লেণ্ডস্কেপসমূহে দক্ষিণ এছিয়াত ইছলামৰ প্ৰৱৰ্তন আৰু অঞ্চলটোৱে কেনেদৰে ইছলামধৰ্মী স্থাপত্যক প্ৰভাৱিত কৰিছিল সেই বিষয়ে অধ্যয়ন কৰে। ইছলামিক পশ্চিমৰ পৰা নতুনকৈ অহা এই মুছলমানসকলে মঙ্গোল সাম্ৰাজ্যৰ পৰা পলাই ভাৰতলৈ প্ৰব্ৰজন কৰে, য’ত তেওঁলোকে ধৰ্মীয় কেন্দ্ৰ নিৰ্মাণ কৰে। কুতুব মিনাৰে এই নতুন মুছলমান সম্প্ৰদায়সমূহৰ বাবে এক কেন্দ্ৰীয় চিহ্ন হিচাপে কাম কৰে আৰু লগতে অঞ্চলটোত ইছলামৰ উপস্থিতিৰ স্মাৰক হিচাপে কাম কৰে। মিনাৰটোৰ স্থাপত্য মধ্য প্ৰাচ্যত নিৰ্মাণ কৰা মছজিদসমূহৰ সাধাৰণ শৈলী আৰু নক্সাৰ পৰা যথেষ্ট পৰিৱৰ্তন হয়। এই গাঁথনিবোৰৰ শৈলী স্থানীয় স্থাপত্য যেনে ইণ্ডিক মন্দিৰৰ দ্বাৰা যথেষ্ট প্ৰভাৱিত। ইয়াৰ ফলত কুতুব মিনাৰ নিৰ্মাণত ব্যৱহৃত বিভিন্ন সামগ্ৰী, কৌশল আৰু সজ্জা প্ৰভাৱিত হৈছিল।

মিনাৰটো ঐতিহাসিকভাৱে অতুলনীয়, এই টাৱাৰ মিনাৰবোৰ দক্ষিণ এছিয়া-ইছলামিক ডিজাইনত সপ্তদশ শতিকাৰ আগলৈকে অস্বাভাৱিক আছিল। এই পিছপৰি থকাটো ভাৰতত সাধাৰণ মধ্য প্ৰাচ্য শৈলীৰ ধীৰ গ্ৰহণৰ বাবে হৈছে। ইয়াক মুখ্য মছজিদৰ পৰাও পৃথক কৰা হৈছে, যি প্ৰদৰ্শন কৰে যে কেনেদৰে স্থানীয় সংস্কৃতিয়ে মধ্য প্ৰাচ্যৰ গাঁথনিৰ নক্সাপ্ৰভাৱিত কৰিছিল। সমসাময়িক আৰু সমসাময়িক উৎসৰ পৰা কুতুব মিনাৰ নামৰ ৰচনাখনত বেদ পৰকাশৰ মতে কুতুব মিনাৰক “হিন্দু-মুছলমান পৰম্পৰাৰ সংমিশ্ৰণ বা সংশ্লেষণৰ আটাইতকৈ পুৰণি আৰু সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ উদাহৰণ” হিচাপে দেখা যায়। এই সময়ছোৱাত দক্ষিণ এছিয়াত নিৰ্মাণ কৰা বহুতো মছজিদৰ দৰে, মিনাৰটো হিন্দু শ্ৰমিক আৰু শিল্পীসকলে নিৰ্মাণ কৰিছিল কিন্তু মুছলমান স্থপতিবিদসকলৰ দ্বাৰা তত্বাৱধান কৰা হৈছিল। ইয়াৰ ফলত এটা নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল যিয়ে হিন্দু আৰু ইছলামিক ধৰ্মীয় স্থাপত্য দুয়োটাসংশ্লেষণ কৰিছিল। যিহেতু শিল্পীসকল হিন্দু আৰু কোৰাণৰ সৈতে অপৰিচিত আছিল, শিলালিপিবোৰ হৈছে বিসজ্জিত কোৰাণীয় গ্ৰন্থ আৰু অন্যান্য আৰবী অভিব্যক্তিৰ সংকলন।

ইতিহাস History of Qutb Minar in Assamese

কুতুব মিনাৰটো ধিলিকাৰ দুৰ্গ লাল কোটৰ ধ্বংসাৱশেষৰ ওপৰত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। কুতুব মিনাৰ কুৱাত-উল-ইছলাম মছজিদৰ পিছত আৰম্ভ কৰা হৈছিল, যিটো 1192 চনত দিল্লী চুলতানাতৰ প্ৰথম শাসক কুতুব-উদ-দিন আইবাকে আৰম্ভ কৰিছিল।

সাধাৰণতে এইটো ধাৰণা কৰা হয় যে টাৱাৰটো আৰম্ভ কৰা কুতুব-উদ-দিন আইবাকৰ বাবে নামাকৰণ কৰা হৈছে। এয়াও সম্ভৱ যে ইয়াক ত্ৰয়োদশ শতিকাৰ চুফী সাধু খৱাজা কুতবুদ্দিন বখতিয়াৰ কাকীৰ নামেৰে নামাকৰণ কৰা হৈছে, কিয়নো চামছুদ্দিন ইলতুতমিছ তেওঁৰ ভক্ত আছিল।

মিনাৰটো কুতুব কমপ্লেক্সৰ কেইবাটাও ঐতিহাসিকভাৱে গুৰুত্বপূৰ্ণ স্মাৰকৰ দ্বাৰা আগুৰি আছে। মিনাৰৰ উত্তৰ-পূবত থকা কুৱাত-উল-ইছলাম মছজিদ ১১৯৮ চনৰ খ্ৰীপূত কুতুব-উদ-দিন আইবাকে নিৰ্মাণ কৰিছিল। এইটো দিল্লী চুলতানৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত আটাইতকৈ পুৰণি প্ৰাক্তন – মছজিদ। ইয়াত ক্লইষ্টাৰৰ দ্বাৰা আৱৰি থকা এটা আয়তাকাৰ চোতাল আছে, যাক 27 টা হিন্দু আৰু জৈনা মন্দিৰৰ খোদাই কৰা স্তম্ভ আৰু স্থাপত্য সদস্যৰ সৈতে নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল, যাক কুতুব-উদ-দিন আইবাকে মুখ্য পূৱ প্ৰৱেশদ্বাৰত তেওঁৰ শিলালিপিত লিপিবদ্ধ কৰা অনুসৰি ভাঙি পেলাইছিল। [15] পিছত, এটা উচ্চ খিলানযুক্ত পৰ্দা নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল, আৰু মছজিদখন ডাঙৰ কৰা হৈছিল, চামচ-উদ- দিন ইতুতমিছ (এ.ডি. 1210-35) আৰু আলা-উদ-দিন খালজীৰ দ্বাৰা। চোতালত থকা লোৰ স্তম্ভত খ্ৰীপূ চতুৰ্থ শতিকাৰ ব্ৰাহ্মী লিপিৰ সংস্কৃতত এটা শিলালিপি আছে, যাৰ অনুসৰি চন্দ্ৰ নামৰ এজন শক্তিশালী ৰজাৰ স্মৃতিত বিষ্ণুপদ নামেৰে জনাজাত পাহাৰত স্তম্ভটো বিষ্ণুদ্বাজা (বিষ্ণুৰ মানদণ্ড) হিচাপে স্থাপন কৰা হৈছিল।

মছজিদ চৌহদটো ভাৰতীয় উপমহাদেশত জীয়াই থকা আটাইতকৈ পুৰণি।

ওচৰৰ স্তম্ভযুক্ত কুপোলা যাক “স্মিথৰ মূৰ্খতা” বুলি জনা যায়, হৈছে টাৱাৰটোৰ 19 শতিকাৰ পুনৰুদ্ধাৰৰ এক অৱশিষ্ট অংশ, য’ত আৰু কিছুমান কাহিনী যোগ দিয়াৰ এক বেয়া পৰামৰ্শ দিয়া প্ৰয়াস অন্তৰ্ভুক্ত আছিল।
1505 চনত, ভূমিকম্পৰ ফলত কুতুব মিনাৰ ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়; এইটো সিকন্দৰ লোডিৰ দ্বাৰা মেৰামতি কৰা হৈছিল। ১৮০৩ চনৰ ১ ছেপ্টেম্বৰত এক ডাঙৰ ভূমিকম্পৰ ফলত গুৰুতৰ ক্ষতি হয়। ব্ৰিটিছ ভাৰতীয় সেনাৰ মেজৰ ৰবাৰ্ট স্মিথে 1828 চনত টাৱাৰটো পুনৰ নিৰ্মাণ কৰে আৰু পঞ্চম কাহিনীটোৰ ওপৰত এটা স্তম্ভযুক্ত কুপোলা স্থাপন কৰে, যাৰ ফলত ষষ্ঠ টো সৃষ্টি হয়। ভাৰতৰ গভৰ্ণৰ জেনেৰেল থকা ভিচকাউন্ট হাৰ্ডিঙৰ নিৰ্দেশনাঅনুসৰি 1848 চনত কুপোলাটো নমাই লোৱা হৈছিল। সেই সময়ত। ইয়াক কুতুব মিনাৰৰ পূবে মাটিৰ স্তৰত পুনৰ স্থাপন কৰা হৈছিল, য’ত ই আছে। ইয়াক “স্মিথৰ মূৰ্খতা” বুলি কোৱা হয়
ইয়াক ১৯৯৩ চনত ইউনেস্কোৰ দ্বাৰা বিশ্ব ঐতিহ্যক্ষেত্ৰৰ তালিকাত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল।

ঘুৰিদ The Ghurids

কুতুব মিনাৰ নিৰ্মাণৰ পৰিকল্পনা আৰু বিত্ত ীয় যোগান ধৰিছিল এজন আফগানি জনজাতি ঘুৰিদসকলে, যি ভাৰতলৈ প্ৰব্ৰজন কৰিছিল আৰু তেওঁলোকৰ সৈতে ইছলাম কঢ়িয়াই আনিছিল। ঘুৰিদ, যাক ঐতিহাসিকভাৱে শানচাবানি বুলি জনা যায়, তাজিক মূলৰ এটা গোত্ৰ আছিল যি আধুনিক পশ্চিম আফগানিস্তানৰ পাহাৰীয়া অঞ্চল ঘুৰৰ পৰা আহিছিল। [19] একাদশ শতিকাৰ শেষৰ ফালে দ্বাদশ শতিকাৰ আৰম্ভণিলৈকে এই যাযাবৰ বংশৰ বিভিন্ন সম্প্ৰদায়ে একত্ৰিত হৈ যাযাবৰ সংস্কৃতি হেৰুৱাই পেলাইছিল। এই সময়ছোৱাত তেওঁলোকে ইছলাম ধৰ্মগ্ৰহণকৰিছিল।

তাৰ পিছত তেওঁলোকে আধুনিক ভাৰতলৈ সম্প্ৰসাৰিত হয় আৰু শীঘ্ৰেই দেশৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশৰ নিয়ন্ত্ৰণ লয়। [19] ঘুৰিদসকলে ১১৭৫-৭৬ চনত পশ্চিম পাঞ্জাৱৰ মুলতান আৰু উচ, ১১৭৭ চনত পেছাৱাৰৰ চাৰিওফালে থকা উত্তৰ-পশ্চিম অঞ্চল আৰু ১১৮৫-৮৬ চনত সিন্ধু অঞ্চল অধিগ্ৰহণ কৰে। ১১৯৩ চনত কুতুব আল-দিন আইবেকে দিল্লী জয় কৰে আৰু প্ৰদেশত ঘুৰিদ ৰাজ্যপালৰ পদ ৰূপায়ণ কৰে আৰু ১১৯৩ চনত মণ্ডলীৰ মছজিদ কুতুব মিনাৰ কমপ্লেক্স প্ৰতিষ্ঠা কৰা হয়। অতীতত, পণ্ডিতসকলে বিশ্বাস কৰিছিল যে এই কমপ্লেক্সটো ঘুৰিদসকলৰ নতুন বিষয়সমূহৰ মাজত ইছলাম ধৰ্মগ্ৰহণৰ প্ৰচাৰৰ বাবে নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল আৰু লগতে ঘুৰিদসকলে এক সামাজিক-ধৰ্মীয় ব্যৱস্থাৰ প্ৰতি অনুসৰণ কৰাৰ প্ৰতীক আছিল। এতিয়া নতুন তথ্য আছে যে ইছলাম ধৰ্মগ্ৰহণ নতুন পৰিশিষ্টসমূহৰ শীৰ্ষ অগ্ৰাধিকাৰ নাছিল আৰু তাৰ পৰিৱৰ্তে ঘুৰিদ ৰাজ্যপালসকলে মীমাংসাৰ জৰিয়তে স্থানীয় সংস্কৃতি আৰু ইছলামৰ সংশ্লেষণ কৰিব বিচাৰিছিল

পৃষ্ঠপোষক আৰু স্থপতিবিদ The Patrons and Architects

ঘোৰৰ মৃত্যুৰ মুহাম্মাদৰ পিছত দিল্লী চুলতানাত প্ৰতিষ্ঠা কৰা ঘোৰৰ মুহাম্মাদৰ এজন ডেপুটি কুতুব-উদ-দিন আইবাকে ১১৯৯ চনত কুতুব মিনাৰৰ প্ৰথম কাহিনী নিৰ্মাণ আৰম্ভ কৰে। আইবাকৰ উত্তৰাধিকাৰী আৰু জামাই চামছুদ্দিন ইলতুতমিশে আৰু তিনিটা কাহিনী সম্পূৰ্ণ কৰে। ১৩৬৯ চনত বজ্ৰপাতৰ ফলত সেই সময়ৰ শীৰ্ষ কাহিনীটো ক্ষতিগ্ৰস্ত হোৱাৰ পিছত, সেই সময়ৰ শাসক ফিৰুজ শ্বাহ তুঘলকে ক্ষতিগ্ৰস্ত কাহিনীটো সলনি কৰে আৰু আৰু এটা যোগ কৰে। শ্বেৰ শ্বাহ চুৰীয়ে শাসন কৰি থাকোতে এটা প্ৰৱেশদ্বাৰ যোগ কৰিছিল আৰু মোগল সম্ৰাট হুমায়ুন নিৰ্বাসিত আছিল

স্থাপত্যকলা Architecture

কুতুব মিনাৰৰ বিভিন্ন শাখাত পেচিয়ান-আৰবী আৰু নাগৰীয়ে ইয়াৰ নিৰ্মাণৰ ইতিহাস আৰু পিছৰ পুনৰুদ্ধাৰ আৰু মেৰামতিফিৰোজ শ্বাহ তুঘলক (1351-88) আৰু চিকান্দাৰ লোডি (1489-1517)ৰ দ্বাৰা প্ৰকাশ কৰে।

কুতুব মিনাৰৰ উচ্চতা 72.5 মিটাৰ, যাৰ ফলত ই ইটাৰে নিৰ্মিত পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ ওখ মিনাৰ। টাৱাৰটো টেপাৰ হয়, আৰু ইয়াৰ আধাৰ ব্যাস 14.3 মিটাৰ (47 ফুট) হয়, যি শৃংগৰ শীৰ্ষত 2.7 মিটাৰ (9 ফুট) লৈ হ্ৰাস হয়। ইয়াত ৩৭৯ খোজৰ এটা সৰ্পিল চিৰি আছে।

গোটেই টাৱাৰটোত ৩৭৯ খোজৰ এটা সৰ্পিল চিৰি আছে। টাৱাৰটোৰ পাদদেশত আছে কুৱাত উল ইছলাম মছজিদ। মিনাৰটো উলম্বৰ পৰা মাত্ৰ 65 চেমিতকৈ ওপৰলৈ হেলনীয়া হয়, যাক সুৰক্ষিত সীমাৰ ভিতৰত বুলি গণ্য কৰা হয়।

কুতুব মিনাৰ বহুতো মিনাৰ আৰু টাৱাৰ নিৰ্মাণৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা আৰু প্ৰটোটাইপ আছিল। চান্দ মিনাৰ আৰু মিনি কুতুব মিনাৰৰ কুতুব মিনাৰৰ সৈতে সাদৃশ্য আছে আৰু ইয়াৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈছে।

কুতুব মিনাৰৰ কাহিনীসমূহ The Stories of the Qutb Minar

বিভিন্ন স্থপতিবিদ আৰু নিৰ্মাতাসকলে প্ৰতিটো শাখা নিৰ্মাণ কৰাৰ বাবে কুতুব মিনাৰৰ কাহিনীবোৰআকাৰ, শৈলী আৰু সামগ্ৰীৰ আকাৰ, শৈলী আৰু সামগ্ৰীত পৃথক হয়।

The Basement Story of the Qutb Minar

কুতুব মিনাৰত ৰঙা আৰু ধূসৰ বেলেগ শিলৰ পাঁচটা মহলা আছে। আটাইতকৈ কম কাহিনী, যাক বেচমেণ্ট কাহিনী বুলিও জনা যায়, ঘুৰিদ ৰাজবংশৰ সময়ত চুলতান ঘিয়েথ আল-দিন মুহাম্মাদৰ জীৱনকালত সম্পূৰ্ণ হৈছিল।

ইয়াক বাৰটা অৰ্ধবৃত্তাকাৰ আৰু বাৰটা ফ্লেংড পিলাষ্টাৰেৰে পুনৰ পৰীক্ষা কৰা হয় যাক সলনি ক্ৰমত ৰখা হয়। এই কাহিনীটো ফ্লেঞ্জৰ দ্বাৰা আৰু মজিয়াৰ বেলকনিৰ দ্বাৰা পৃথক কৰা হৈছে, যাক মুকাৰ্নাছ কৰ্বেলত কঢ়িয়াই অনা হৈছে। কাহিনীটো এটা নিম্ন বৃত্তাকাৰ প্লেন্থৰ ওপৰত ৰখা হৈছে য’ত তাৰকাৰ বিন্দুবোৰৰ মাজৰ প্ৰতিটো কোণৰ সৈতে এটা অৰ্ধবৃত্ত ৰখা বাৰ-জোঙা তৰা ৰখা হৈছে।

এই কাহিনীটোৰ ওপৰত ছয়টা পথালি বেণ্ড আছে য’ত নাছখত লিখা আছে, যি হৈছে ইছলামিক কেলিগ্ৰাফীৰ এক শৈলী। শিলালিপিবোৰ নিম্নলিখিত ধৰণৰ: কোৰাণ, চুৰা দ্বিতীয়, শ্লোক 255-60; কোৰাণ, সুৰা লিক্স, শ্লোক 22-23, আৰু ঈশ্বৰৰ গুণাগুণ; ঘিয়াথ আল-দিনৰ নাম আৰু শিৰোনাম; কোৰাণ, সুৰা এক্সএলঅষ্টম, শ্লোক 1-6; মুইজ আল-দিনৰ নাম আৰু শিৰোনাম; আৰু কোৰঅ্যানিক উদ্ধৃতি আৰু এই বহুত পুনৰুদ্ধাৰ কৰা শিলালিপিত নিম্নলিখিত শিৰোনামবোৰ: “আমিৰ, সেনাৰ আটাইতকৈ গৌৰৱময় আৰু মহান সেনাপতি।” এই স্তৰত ঘুৰিদসকলৰ চুলতান ঘোৰৰ মুহাম্মাদৰ প্ৰশংসা কৰা শিলালিপিও আছে।

দ্বিতীয়, তৃতীয় আৰু চতুৰ্থ কাহিনী The Second, Third, and Fourth Stories

দ্বিতীয়, তৃতীয় আৰু চতুৰ্থ কাহিনীটো দিল্লীৰ পৰা শাসন কৰা প্ৰথম মুছলমান সাৰ্বভৌম শ্বাম উদ-দিন ইলতুতমিশে নিৰ্মাণ কৰিছিল। তেওঁক দিল্লী চুলতান ৰাজবংশী শাৰীৰ প্ৰথম বুলি গণ্য কৰা হয়। দ্বিতীয় আৰু তৃতীয় কাহিনীবোৰো বাৰটা অৰ্ধবৃত্তাকাৰ আৰু বাৰটা ফ্লেংড পিলাষ্টাৰৰ সৈতে পুনৰ পৰীক্ষা কৰা হয় যাক সলনি ক্ৰমত ৰখা হয়। এই ৰঙা বেলেগ শিলৰ স্তম্ভবোৰ ফ্লেঞ্জৰ দ্বাৰা আৰু মজিয়াৰ বেলকনিৰ দ্বাৰা পৃথক কৰা হয়, যাক মুকাৰনাছ কৰ্বেলত কঢ়িয়াই অনা হয়। ইয়াৰ পুনৰ্নিৰ্মাণ আৰু হ্ৰাসৰ আগতে, চতুৰ্থ কাহিনীটো অৰ্ধবৃত্তাকাৰ পিলাষ্টাৰেৰে সজোৱা হৈছিল। ইয়াক বগা মাৰ্বলত পুনৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল আৰু তুলনামূলকভাৱে সৰল।

The Fifth Story

১৩৬৯ চনত মিনাৰটোত বজ্ৰপাত হোৱাৰ পিছত চতুৰ্থ কাহিনীটো মেৰামতি কৰা হয়। পুনৰ নিৰ্মাণৰ সময়ত, চুলতান ফিৰুজ শ্বাহ তুঘলকে চতুৰ্থ কাহিনীৰ আকাৰ হ্ৰাস কৰিবলৈ নিৰ্বাচিত হয় আৰু তাৰ পিছত ইয়াক দুটা কাহিনীত পৃথক কৰে।

বিতৰ্ক Controversy

২০ চনৰ ১৪ নৱেম্বৰত দিল্লীৰ বাতৰি কাকতসমূহে প্ৰকাশ কৰিছিল যে হিন্দু জাতীয়তাবাদী গোট, বিশ্ব হিন্দু পৰিষদ আৰু বজৰং দলে মিনাৰটো অৱস্থিত কুতুব মিনাৰ কমপ্লেক্সত পৰিষ্কাৰ বা শুদ্ধকৰণ সম্পৰ্কীয় এক ৰীতি-নীতিমূলক হিন্দু অনুষ্ঠান যজ্ঞ আয়োজন কৰাৰ পৰিকল্পনা কৰিছিল। দিল্লী আৰক্ষীয়ে কুতুব মিনাৰৰ দ্বাৰা অৱস্থিত ৰাম কৃষ্ণ গৌৰৰ নেতৃত্বত ৮০ জন কৰ্মীক আটক কৰিছিল আৰু টাৱাৰৰ ভিতৰত যজ্ঞ কৰাত বাধা দিয়া হৈছিল। আৰক্ষীৰ বেৰিকেডৰ বাবে, কৰ্মীসকলে ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে মছজিদ চৌহদৰ বাহিৰৰ ৰাস্তাত অনুষ্ঠানটো সম্পাদন কৰিছিল। যিহেতু মিনাৰটো নিৰ্মাণ কৰিবলৈ জৈন আৰু হিন্দু মন্দিৰৰ স্পোলিয়া ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল, সোঁপন্থী হিন্দু গোটবোৰে বিশ্বাস কৰিছিল যে মিনাৰ আৰু মছজিদ চৌহদত “আৱদ্ধ” হৈ থকা হিন্দু আইকনসকলক মুক্ত কৰিবলৈ তেওঁলোকে কমপ্লেক্সত পৰিষ্কাৰ কৰাৰ প্ৰয়োজন আছিল।

দুৰ্ঘটনা Accidents

1976 চনৰ আগতে, সাধাৰণ ৰাইজক মিনাৰৰ প্ৰথম মহলালৈ প্ৰৱেশ কৰিবলৈ অনুমতি দিয়া হৈছিল, আভ্যন্তৰীণ চিৰিৰে। আত্মহত্যাৰ কাৰণে ২০০০ চনৰ পিছত শীৰ্ষলৈ প্ৰৱেশ বন্ধ কৰা হৈছিল। 1981 চনৰ 4 ডিচেম্বৰত, চিৰিৰ পোহৰ বিফল হৈছিল। ৩০০ ৰ পৰা ৪০০ দৰ্শনাৰ্থীয়ে প্ৰস্থানৰ ফালে মোহৰ মাৰিছিল। ৪৫ জন নিহত হৈছিল আৰু কিছুমান আহত হৈছিল। এইবোৰৰ বেছিভাগেই স্কুলীয়া শিশু আছিল। তেতিয়াৰ পৰা, টাৱাৰটো ৰাইজৰ বাবে বন্ধ কৰি দিয়া হৈছে। এই ঘটনাৰ পিছৰে পৰা প্ৰৱেশ সম্পৰ্কীয় নিয়মবোৰ কঠোৰ হৈ আহিছে।

সাহিত্যত In Literature

লেটিটিয়া এলিজাবেথ লেণ্ডনৰ কবিতা দ্য কুতুব মিনাৰ, দিল্লী হৈছে ফিছাৰৰ ড্ৰয়িং ৰুম স্ক্ৰেপ বুক, 1833-ত এটা খোদাইৰ প্ৰতিফলন।

জনপ্ৰিয় সংস্কৃতিত In Popular Culture

বলীউডৰ অভিনেতা আৰু পৰিচালক দেৱ আনন্দে মিনাৰৰ ভিতৰত তেওঁৰ ছবি তেৰে ঘৰ কে চামনেৰ “দিল কা ভানৱাৰ কৰে পুকাৰ” গানটোৰ দৃশ্যগ্ৰহণ কৰিব বিচাৰিছিল। অৱশ্যে, সেই যুগৰ কেমেৰাবোৰ টাৱাৰৰ ঠেক পথৰ ভিতৰত খাপ খাব পৰাকৈ যথেষ্ট ডাঙৰ আছিল, আৰু সেয়েহে গানটো কুতুব মিনাৰৰ প্ৰতিকৃতিৰ ভিতৰত দৃশ্যগ্ৰহণ কৰা হৈছিল

ছাইটটোৱে দ্য আমেজিং ৰেচ অষ্ট্ৰেলিয়াৰ দ্বিতীয় শৃংখলাৰ দ্বিতীয় পৰ্যায়ৰ পিট ষ্টপ হিচাপে কাম কৰিছিল।

দিল্লী মেট্ৰ’ ৰে’ল কৰ্পোৰেচনৰ দ্বাৰা জাৰী কৰা ভ্ৰমণ কাৰ্ড আৰু টোকেনত মিনাৰৰ এখন ছবি দেখুওৱা হৈছে। ভাৰতীয় পুৰাতাত্ত্বিক জৰীপৰ সহযোগত শেহতীয়াকৈ আৰম্ভ কৰা ষ্টাৰ্ট-আপে কুতুব মিনাৰৰ 360 অ’ ৱাকথ্ৰু উপলব্ধ কৰিছে।

পৰ্যটন মন্ত্ৰালয়ে শেহতীয়াকৈ ইয়াৰ ‘এডপ্ট এ হেৰিটেজ আঁচনি’ৰ অধীনত চৈধ্যটা স্মৃতিস্তম্ভৰ বাবে সাতটা কোম্পানীক ‘অভিপ্ৰায়পত্ৰ’ প্ৰদান কৰিছে। এই কোম্পানীবোৰ হ’ব ভৱিষ্যতৰ ‘মনুমেণ্ট মিত্ৰ’। কুতুব মিনাৰক সেই তালিকাৰ অংশ কৰিবলৈ বাছনি কৰা হৈছে

You can read also

• শ্ৰী সূৰ্য পাহাৰ Sri Surya Pahar
• Paglartek Shiva Mandir in Assamese
• Essay on Taj Mahal in Assamese
• Essay on Lalkila in Assamese। Red Fort in Assamese
• History of Taj Mahal in Assamese। তাজমহলৰ ইতিহাস

References

1. I collected from Wikipedia

Learning, Awareness and Education is the purpose of this Blog/Website.

If any mistake or error please kindly inform us, thanks