Sardar Vallabhbhai Patel Biography in Assamese। বল্লভভাই পেটেলৰ জীৱনী

বল্লভভাই পেটেল Biography, Jayanti, History, Quotes, statue of unity, age, caste In Assamese, death anniversary)

চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেল  ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ এজন সক্ৰিয় যুঁজাৰু, ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছৰ এজন নেতা আৰু ভাৰতীয় গণতন্ত্ৰৰ এজন অন্যতম প্ৰতিষ্ঠাপক আছিল। তেওঁ জৱাহৰলাল নেহৰু মন্ত্ৰীসভাৰ গৃহমন্ত্ৰী আছিল। তেওঁ ১৯২৪ চনৰ আহমদাবাদ নগৰ কমিটীৰ নিৰ্বাচনত কংগ্ৰেছৰ হৈ নেতৃত্ব দিছিল। কৰাচীত অনুষ্ঠিত হোৱা জাতীয় কংগ্ৰেছৰ অধিবেশনত সভাপতিত্ব কৰিছিল। তেখেতক ভাৰত-ৰত্ন বঁটা প্ৰদান কৰা হৈছিল। তেওঁক চৰ্দাৰ উপাধিৰে জনা গৈছিল, যাৰ অৰ্থ হিন্দী আৰু উৰ্দু ভাষাত দলপতি । গুজৰাট ৰাজ্যত অৱস্থিত ১৮২ মিটাৰ উচ্চতাৰ পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ উচ্চ মূৰ্তি একতাৰ মূৰ্তি বা ষ্টেচু অফ ইউনিটি তেওঁৰ নামত উছৰ্গিত এক স্মৃতিসৌধ

বল্লভভাই পেটেল জীৱন পৰিচয় Sardar Vallabhbhai Patel Biography in Assamese

বল্লভভাই পেটেলক এজন লোহাৰ মানুহ বুলি জনা যায়।তেওঁলোকে ২০০ বছৰ ধৰি দাসত্বত আৱদ্ধ হৈ থকা দেশৰ বিভিন্ন ৰাজ্যক ভাৰতলৈ সংগঠিত আৰু একত্ৰিত কৰিছিল, আৰু আনকি এই মহান কামৰ বাবে সামৰিক শক্তিৰ প্ৰয়োজন হোৱা নাছিল। এয়া আছিল তেওঁৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ খ্যাতি, যি তেওঁলোকক সকলোৰে পৰা পৃথক কৰে।

দেউতাক – জাৱাৰ ভাই
মাতা – লাড বাই
পত্নীৰ নাম – জাভাৰবাই
ভনীয়েকৰ নাম – দহিবা
পুত্ৰ – দহ্যভাই
জীয়ৰী – মণিবেন

বল্লভভাই পেটেলৰ প্ৰাৰম্ভিক জীৱন, জন্ম, বয়স, পৰিয়াল, মৃত্যু

বল্লভভাই পেটেল চাৰিজন পুত্ৰৰ সৈতে এটা খেতিয়ক পৰিয়ালৰ পৰা আহিছিল। এজন সাধাৰণ মানুহৰ দৰে তেওঁলোকৰ জীৱনৰ কিছুমান লক্ষ্য আছিল। ইয়াক পঢ়িব বিচাৰিছিল, কিবা উপাৰ্জন কৰিব বিচাৰিছিল, আৰু সেই উপাৰ্জনৰ এটা অংশ সংগ্ৰহ কৰিব বিচাৰিছিল আৰু ইংলেণ্ডলৈ গৈ পঢ়া-শুনা সম্পূৰ্ণ কৰিব বিচাৰিছিল। এই সকলোবোৰত তেওঁলোকে বহুতো কষ্টৰ সন্মুখীন হৈছিল। ধনৰ অভাৱ, ঘৰৰ দায়িত্বৰ মাজতে তেওঁলোকে লাহে লাহে তেওঁলোকৰ লক্ষ্যৰ ফালে আগবাঢ়ি গৈছিল। প্ৰাৰম্ভিক দিনবোৰত, তেওঁলোকক পৰিয়ালে প্ৰত্যাখ্যান কৰা বুলি বিবেচনা কৰিছিল। তেওঁলোকে ভাবিছিল যে তেওঁলোকে একো কৰিব নোৱাৰে। তেওঁ ২২ বছৰ বয়সত মেট্ৰিক সম্পূৰ্ণ কৰে আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালৰ পৰা বহু বছৰ আঁতৰত তেওঁৰ ওকালতি অধ্যয়ন কৰে, যাৰ বাবে তেওঁ কিতাপ ধাৰ লৈথাকিব লগা হৈছিল। এই সময়ছোৱাত, তেওঁ তেওঁৰ পৰিয়ালক কাম কৰিছিল আৰু অনুসৰণ কৰিছিল। এজন সাধাৰণ মানুহৰ দৰে, তেওঁ যুঁজ দিছিল আৰু জীৱনৰ সৈতে যুঁজি আছিল, তেওঁ দেশৰ লৌহ পুৰুষ বুলি অজ্ঞাত আছিল।

চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেলৰ জীৱনৰ এক বিশেষ ঘটনা তেওঁৰ কৰ্তব্যৰ প্ৰতি থকা ভক্তিৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি, আনহাতে তেওঁৰ পত্নীক বোম্বাইৰ এখন চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি কৰোৱা হৈছিল। তেওঁৰ পত্নী, যি কৰ্কট ৰোগৰ এটা প্ৰজন্ম আছিল, মৃত্যুবৰণ কৰে, যাৰ পিছত তেওঁ পুনৰ বিয়া কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰে আৰু তেওঁৰ সন্তানক এক সুখী ভৱিষ্যত প্ৰদান কৰিবলৈ কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰে।

তেওঁ ইংলেণ্ডলৈ গৈছিল আৰু 30 মাহত 36 মাহৰ শিক্ষা সম্পূৰ্ণ কৰিছিল, সেই সময়ত তেওঁ মহাবিদ্যালয়ত শীৰ্ষস্থান দখল কৰিছিল। তাৰ পিছত তেওঁ ঘৰলৈ উভতি আহমেদাবাদত এজন সফল আৰু বিখ্যাত বেৰিষ্টাৰ হিচাপে কাম কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। তেওঁ ইংলেণ্ডৰ পৰা উভতি আহিছিল, সেয়েহে তেওঁৰ চালচলনে ঢাল সলনি কৰিছিল। তেওঁলোকে ইউৰোপীয় শৈলীত চুট বুট পিন্ধিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁৰ সপোন আছিল বহুত টকা উপাৰ্জন কৰা আৰু তেওঁৰ সন্তানক এটা ভাল ভৱিষ্যত দিয়া। কিন্তু ভাগ্যই তেওঁলোকৰ ভৱিষ্যত নিৰ্ণয় কৰিছিল। গান্ধীজীৰ চিন্তাধাৰাৰ দ্বাৰা অনুপ্ৰাণিত হৈ তেওঁ সামাজিক অশুভশক্তিৰ বিৰুদ্ধে মাত মাতিছিল। ভাষণৰ জৰিয়তে মানুহ সংগ্ৰহ কৰিছিল। সেয়েহে, আগ্ৰহী নোহোৱা স্বত্বেও, তেওঁলোক ক্ৰমান্বয়ে সক্ৰিয় ৰাজনীতিৰ অংশ হৈ পৰিছিল।

স্বাধীনতা সংগ্ৰামত বল্লভভাই পেটেলৰ অৱদান

• স্থানীয় কামঃ গুজৰাটৰ বাসিন্দা বল্লভভাইয়ে প্ৰথমে তেওঁৰ স্থানীয় অঞ্চলত মহিলাসকলৰ দ্বাৰা সুৰাপান, অস্পৃশ্যতা আৰু অত্যাচাৰৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিছিল৷ তেওঁ হিন্দু মুছলমান ঐক্য বজাই ৰাখিবলৈ যথেষ্ট চেষ্টা কৰিছিল৷
• খেদা আন্দোলনঃ ১৯১৭ চনত গান্ধীজীয়ে বল্লভভাই পেটেলক খেদাৰ কৃষকসকলক একত্ৰিত কৰিবলৈ আৰু তেওঁলোকক ব্ৰিটিছৰ বিৰুদ্ধে মাত মাতিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিবলৈ কৈছিল। সেই দিনবোৰত, কৃষি ভাৰতৰ সৰ্ববৃহৎ উপাৰ্জনৰ উৎস আছিল, কিন্তু কৃষি সদায় প্ৰকৃতিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ শীল। সেই দিনবোৰত একেধৰণৰ কিবা এটা আছিল। 1917 চনত, যেতিয়া ধাৰাসাৰ বৰষুণৰ ফলত কৃষকসকলৰ শস্য ধ্বংস হৈছিল, ব্ৰিটিছ শাসন এতিয়াও যথাযথভাৱে বাতিল কৰা হোৱা নাছিল। এই দুৰ্যোগ দেখি বল্লভভাইয়ে গান্ধীজীৰ সৈতে কৃষকসকলক কৰ পৰিশোধ নকৰিবলৈ বাধ্য কৰে আৰু আন্তঃ-ইংৰাজী শাসনৰ ওপৰত সন্মত হ’ব লগা হয় আৰু খেদা আন্দোলন হিচাপে স্মৰণ কৰা এইটো প্ৰথম বৃহৎ বিজয় আছিল।

তেওঁ প্ৰতিটো আন্দোলনতে গান্ধীজীক সমৰ্থন কৰিছিল। তেওঁ আৰু তেওঁৰ গোটেই পৰিয়ালে ইংৰাজী কাপোৰ বৰ্জন কৰিছিল আৰু খাদী গ্ৰহণ কৰিছিল।

চৰ্দাৰ পেটেলৰ নাম কেনেদৰে প্ৰাপ্ত কৰিব (বৰদলৈ সত্যাগ্ৰহ)

এই উচ্চ স্বৰৰ নেতা বল্লভভাইয়ে বৰদলৈত সত্যাগ্ৰহৰ নেতৃত্ব দিছিল। এই সত্যাগ্ৰহ ১৯২৮ চনত চাইমন কমিছনৰ বিৰুদ্ধে আছিল। ই চৰকাৰৰ বৰ্ধিত কৰৰ বিৰোধিতা কৰিছিল, আৰু কৃষক ভাতৃসকলে ব্ৰিটিছ ভাইচৰয়ৰ ওচৰত নমস্কাৰ কৰিব লগা হৈছিল। এই বৰদলৈ সত্যাগ্ৰহে বল্লভভাই পেটেলৰ নাম সমগ্ৰ দেশতে বিখ্যাত কৰি তুলিছিল আৰু মানুহৰ মাজত উৎসাহৰ ঢৌ আছিল। এই আন্দোলনৰ সফলতাৰ বাবে বল্লভভাই পেটেলক বৰদলৈৰ ৰাইজে চৰ্দাৰ বুলি অভিহিত কৰে আৰু তাৰ পিছত তেওঁ চৰ্দাৰ পেটেল নামেৰে বিখ্যাত হয়।

স্থানীয় যুঁজৰ পৰা দেশজুৰি আন্দোলন

গান্ধীজীৰ অহিংসাৰ নীতিয়ে তেওঁক যথেষ্ট প্ৰভাৱিত কৰিছিল আৰু তেওঁৰ কাৰ্যকলাপে গান্ধীজীৰ ওপৰত এক অমলিন প্ৰভাৱ পেলাইছিল। সেয়েহে, স্বাধীনতাৰ বাবে অসহযোগ আন্দোলন, স্বৰাজ আন্দোলন, দণ্ডী যাত্ৰা, ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ দৰে সকলো আন্দোলনত চৰ্দাৰ পেটেলৰ ভূমিকা গুৰুত্বপূৰ্ণ আছিল। চৰ্দাৰ পেটেল এজন স্বাধীনতা সংগ্ৰামী আছিল যিয়ে ব্ৰিটিছসকলৰ চকুত টুকুৰিয়াই আছিল।

1923 চনত, যেতিয়া গান্ধীজী কাৰাগাৰত আছিল। তাৰ পিছত তেওঁ নাগপুৰত সত্যাগ্ৰহ আন্দোলনৰ নেতৃত্ব দিয়ে৷ তেওঁ ইংৰাজ চৰকাৰৰ দ্বাৰা ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা বন্ধ কৰাৰ বিৰুদ্ধে মাত মাতিছিল, যাৰ বাবে বিভিন্ন প্ৰদেশৰ লোকসকল একত্ৰিত হৈছিল আৰু পদযাত্ৰা কৰিছিল৷ এই সন্মুখৰ বাবে, ইংৰাজ চৰকাৰে নমস্কাৰ কৰিব লগা হৈছিল আৰু বহুতো বন্দীক কাৰাগাৰৰ পৰা মুকলি কৰি দিছিল।

তেওঁৰ ভাষণ শক্তি আছিল তেওঁৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ শক্তি, যাৰ বাবে তেওঁ দেশৰ জনসাধাৰণক সংগঠিত কৰিছিল। তেওঁলোকৰ প্ৰভাৱৰ বাবেই এটা কণ্ঠস্বৰৰ সৈতে এটা কণ্ঠস্বৰ আছিল।

স্বাধীনতাৰ আগতে আৰু পিছত অহংকাৰৰ স্থিতি

তেওঁৰ জনপ্ৰিয়তা বাঢ়ি গৈ আছিল, তেওঁ একেৰাহে মহানগৰ নিৰ্বাচনত জয়ী হৈছিল আৰু ১৯২২, ১৯২৪ আৰু ১৯২৭ চনত আহমেদাবাদ পৌৰ নিগমৰ অধ্যক্ষ হিচাপে নিৰ্বাচিত হৈছিল। পেটেলে 1920-ৰ দশকৰ আৰম্ভণিতে গুজৰাট কংগ্ৰেছত যোগদান কৰিছিল, যাৰ পিছত তেওঁ 1945 চনলৈকে গুজৰাট কংগ্ৰেছৰ সভাপতি হৈ আছিল। তেওঁক ১৯৩২ চনত ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছৰ সভাপতি কৰা হৈছিল। তেওঁক কংগ্ৰেছৰ সকলোৱে ভাল পাইছিল। গান্ধীজী, নেহৰুজী আৰু চৰ্দাৰ পেটেল সেই সময়ত ৰাষ্ট্ৰীয় কংগ্ৰেছৰ মুখ্য বিষয় আছিল। স্বাধীনতাৰ পিছত তেওঁ গৃহমন্ত্ৰী আৰু দেশৰ উপ-প্ৰধানমন্ত্ৰী নিৰ্বাচিত হয়। যদিও চৰ্দাৰ পেটেল প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ প্ৰথম প্ৰতিদ্বন্দী আছিল, তেওঁ কংগ্ৰেছ দলৰ পৰা সৰ্বাধিক ভোট লাভ কৰাৰ সম্ভাৱনা আছিল, কিন্তু গান্ধীজীৰ বাবে, তেওঁ নিজকে দৌৰৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখিছিল।

স্বাধীনতাৰ পিছত চৰ্দাৰ পেটেলে কৰা গুৰুত্বপূৰ্ণ কাম

১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত দেশ স্বাধীন হয়, এই স্বাধীনতাৰ পিছত দেশৰ অৱস্থা অতি গুৰুতৰ হৈ পৰে। পাকিস্তানৰ পৃথকীকৰণৰ ফলত বহুলোক গৃহহীন হৈছিল। সেই সময়ত, এখন ৰাজকীয় ৰাজ্য আছিল, প্ৰতিখন ৰাজ্য এখন স্বাধীন দেশৰ দৰে আছিল, যাক ভাৰতত একত্ৰিত কৰাৰ প্ৰয়োজন আছিল। এই কামটো অতি কঠিন আছিল, বহু বছৰৰ দাসত্বৰ পিছত, কোনো ৰজা এতিয়া কোনো ধৰণৰ বশ্যতাৰ বাবে সাজু নাছিল, কিন্তু সকলোৱে বল্লভভাইত বিশ্বাস কৰিছিল, তেওঁহে ৰাজকীয় ৰাজ্যসমূহক ৰাষ্ট্ৰীয় একত্ৰীকৰণৰ বাবে বাধ্য কৰিছিল আৰু কোনো যুদ্ধ নোহোৱাকৈ ৰাজকীয় ৰাজ্যসমূহক দেশলৈ একত্ৰিত কৰিছিল। জম্মু-কাশ্মীৰ, হায়দৰাবাদ আৰু জুনাগড়ৰ ৰজাসকল এই চুক্তিৰ বাবে সাজু নাছিল। তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে সামৰিক বাহিনী ব্যৱহাৰ কৰিব লগা হৈছিল, আৰু অৱশেষত এই ৰাজকীয় ৰাজ্যসমূহো ভাৰতলৈ আহিছিল। সেয়েহে, বল্লভভাই পেটেলৰ প্ৰচেষ্টাৰ ফলত, 560 খন ৰাজকীয় ৰাজ্য তেজ অবিহনে ভাৰতলৈ আহিছিল। ৰাজকীয় ৰাজ্যসমূহক ভাৰতলৈ একত্ৰিত কৰাৰ এই সংখ্যা ১৯৪৭ চনৰ স্বাধীনতাৰ মাত্ৰ কেইমাহমানৰ ভিতৰতে সম্পূৰ্ণ হৈছিল। গান্ধীজীয়ে কৈছিল যে কেৱল চৰ্দাৰ পেটেলেহে এইটো কৰিব পাৰে। ভাৰতৰ ইতিহাসৰ পৰা বৰ্তমানলৈকে, সমগ্ৰ বিশ্বতে এনে কোনো ব্যক্তি নাছিল যিয়ে হিংসা অবিহনে দেশ একত্ৰীকৰণৰ এনে উদাহৰণ দিছে। সেই দিনবোৰত, মহান লোকসকলৰ তুলনাত সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাতৰি কাকতত তেওঁলোকৰ সফলতাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা হৈছিল।

কোৱা হয় যে যদি পেটেল প্ৰধানমন্ত্ৰী হ’লহেঁতেন, পাকিস্তানৰ দৰে সমস্যা, চীনে আজি ইমান ডাঙৰ ৰূপ ল’ব নোৱাৰিলেহেঁতেন। পেটেলৰ চিন্তাধাৰা ইমানেই পৰিপক্ক আছিল যে তেওঁ চিঠিখনৰ ভাষা পঢ়ি আনজন মানুহৰ অনুভূতি বুজি পাইছিল। তেওঁ নেহৰুজীক কেইবাবাৰো চীনলৈ সতৰ্ক কৰিছিল, কিন্তু নেহৰুৱে কেতিয়াও তেওঁৰ কথা নুশুনিছিল আৰু ইয়াৰ ফলত ভাৰত আৰু চীনৰ মাজত যুদ্ধ হৈছিল।

ৰাজনৈতিক কেৰিয়াৰ

• ১৯১৭ চনত বৰচাদত এক ভাষণৰ জৰিয়তে তেওঁ জনসাধাৰণক জাগ্ৰত কৰে আৰু গান্ধীজীক স্বৰাজৰ বাবে তেওঁৰ যুঁজত বুজাবুজিৰ চুক্তি স্বাক্ষৰ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰে।
• খেদা আন্দোলনত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল আৰু দুৰ্ভিক্ষ আৰু প্লেগত ভুগি থকা লোকসকলক সেৱা আগবঢ়াইছিল।
• বৰদলৈ সত্যাগ্ৰহত তেওঁ লোকসকলক কৰ পৰিশোধ নকৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল আৰু এক ডাঙৰ বিজয় লাভ কৰিছিল য’ৰ পৰা তেওঁ চৰ্দাৰ উপাধি লাভ কৰিছিল।
• তেওঁ গান্ধীজীৰ সৈতে অসহযোগ আন্দোলনত যোগদান কৰিছিল। তেওঁ সমগ্ৰ দেশ ভ্ৰমণ কৰিছিল আৰু মানুহ সংগ্ৰহ কৰিছিল আৰু আন্দোলনৰ বাবে ধন সংগ্ৰহ কৰিছিল।
• ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল আৰু কাৰাগাৰলৈ গৈছিল।
• স্বাধীনতাৰ পিছত তেওঁ দেশৰ গৃহমন্ত্ৰী আৰু উপ-প্ৰধানমন্ত্ৰী হয়।
• এই পদত থাকোঁতে, তেওঁ ৰাজ্যসমূহক দেশত একত্ৰিত কৰাৰ বাবে কাম কৰিছিল, যাৰ ফলত তেওঁ এজন লৌহ মানুহৰ প্ৰতিচ্ছবি প্ৰদান কৰিছিল।

পেটেল আৰু নেহৰুৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

পেটেল আৰু নেহৰু দুয়োগান্ধী আদৰ্শৰ দ্বাৰা অনুপ্ৰাণিত হৈছিল, সেয়েহে সম্ভৱতঃ তেওঁলোক এক আদেশত আছিল। নহলে এই দুয়োজনৰ চিন্তাত মাটিৰ আকাশত পাৰ্থক্য আছিল। য’ত পেটেল মাটিত আছিল, মাটিত থিতাপি লৈছিল, সাধাৰণ ব্যক্তিত্বৰ এজন উজ্জ্বল ব্যক্তি আছিল। একেজন নেহৰুজী আছিল ধনী পৰিয়ালৰ নৱাব, মাটিৰ বাস্তৱতাৰ পৰা আঁতৰত, এজন ব্যক্তি যি য়ে কেৱল একেটা কাম ভাবিছিল আৰু কৰিছিল। শিক্ষাগত অৰ্হতা হওঁক বা ব্যৱহাৰিক চিন্তাই হওঁক, পেটেল নেহৰুজীতকৈ বহু ততোধিক আগবাঢ়ি আছিল। পেটেল কংগ্ৰেছত নেহৰুজীৰ বাবে এটা ডাঙৰ বাধা আছিল।

বল্লভভাই পেটেলৰ মৃত্যু

১৯৪৮ চনত গান্ধীজীৰ মৃত্যুৰ পিছত পেটেল গভীৰভাৱে হতবাক হৈ পৰে আৰু কেইমাহমানৰ পিছত হৃদৰোগত আক্ৰান্ত হয়, যাৰ ফলত তেওঁ ১৯৫০ চনৰ ১৫ ডিচেম্বৰত উদীয়মান হোৱাত বাধা দিয়ে আৰু পৃথিৱী এৰি যায়।

চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেল ৰাষ্ট্ৰীয় সন্মান

ৰাষ্ট্ৰীয় সন্মান (চৰ্দাৰ পেটেল প্ৰতিমূৰ্তি):
তেওঁক ১৯৯১ চনত ভাৰত ৰত্ন প্ৰদান কৰা হৈছিল৷ তেওঁৰ নামেৰে বহুতো শিক্ষানুষ্ঠান আছে৷ বিমানবন্দৰটোতেওঁলোকৰ নামেৰেও নামাকৰণ কৰা হৈছিল।

চৰ্দাৰ পেটেলৰ স্মাৰক স্মাৰক ২০১৩ চনত তেওঁৰ জন্মদিনত গুজৰাটত ষ্টেচু অফ ইউনিটিৰ নামত আৰম্ভ কৰা হৈছিল, যিটো ভাৰুচ (গুজৰাট)ৰ ওচৰৰ নৰ্মদা জিলাত আছে।

চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেল মূল্যৱান শব্দ, শ্লোগান

• কেতিয়াবা মানুহৰ মঙ্গলময়তা তেওঁৰ পথত বাধা হৈ পৰে, কেতিয়াবা খঙে সঠিক পথ প্ৰদৰ্শন কৰে। খঙে নিজেই অন্যায়ৰ বিৰুদ্ধে মাত মাতিবলৈ শক্তি প্ৰদান কৰে।
• ভয়ৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ কাৰণবোৰ হ’ল বিশ্বাসৰ অভাৱ।

চৰ্দাৰ পেটেলৰ অহিংসাৰ সংজ্ঞা:

যিসকলৰ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ চলোৱাৰ দক্ষতা আছে, কিন্তু তথাপিও ইয়াক তেওঁলোকৰ আৱৰণত ৰাখে, তেওঁলোক প্ৰকৃততে অহিংসাৰ পুৰোহিত। কাপুৰুষসকলে যদি অহিংসাৰ কথা কয় তেন্তে তেওঁলোক নিষ্ফল। “

• সমস্যা থকা কামটো হ’ল সমস্যাৰ ভয় কৰা কাম কৰাৰ মজা, যোদ্ধানহয়। আমি সমস্যাক ভয় নকৰোঁ।
• অপ্ৰয়োজনীয় লোকসকলে ধ্বংস কৰিব পাৰে, সেয়েহে সদায় কঠোৰ পৰিশ্ৰমী হ’ব পাৰে কিয়নো কেৱল পৰিশ্ৰমী লোকহে ইন্দ্ৰিয়বোৰজয় কৰিব পাৰে।

এইবোৰ চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেলৰ দ্বাৰা উচ্চাৰণ কৰা কিছুমান মূল্যৱান শব্দ আছিল যিয়ে আমাক সফল জীৱনৰ পথ দেখুৱায়। এজন মহান ব্যক্তিৰ গীতকেৱল শব্দৰ ফান্দ নহয়, তেওঁলোকৰ অভিজ্ঞতাৰ বিশালতা আৰু গভীৰতা আছে যি মানৱ জীৱনক সঠিক দিশ প্ৰদান কৰে।

ষ্টেচু অফ ইউনিটি (Statue of unity)

চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেলজীৰ স্মৃতিত প্ৰধানমন্ত্ৰী মোডীজীয়ে গুজৰাটত ইউনিটিৰ সৰ্বোচ্চ প্ৰতিমূৰ্তি নিৰ্মাণ কৰে, যিটো মাত্ৰ ৪ বছৰত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল।

• নাম — ষ্টেচু অফ ইউনিটি
• আধাৰশিলা স্থাপন — 31 অক্টোবৰ 2013
• উচ্চতা — 208 মিটাৰ (682 ফুট)
• ব্যয় (বাজেট) — ₹3,000 কোটি (438 নিযুত আমেৰিকান $লাৰ)
• দৈৰ্ঘ্য — 182 মিটাৰ (597 ফুট)
• 31 অক্টোবৰ 2018 খোলা

চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেল প্ৰশ্নৰ উত্তৰ

• চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেলৰ জন্ম জয়ন্তী কেতিয়া?
  — অক্টোবৰ ৩১
• চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেলৰ কেতিয়া মৃত্যু হৈছিল?
  — ১৫ ডিচেম্বৰ ১৯৫০
• চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেলৰ সম্পূৰ্ণ নাম কি আছিল?
  — বল্লভভাই জাভেৰ ভাই পেটেল
• চৰ্দাৰ বল্লভভাই পেটেলৰ জন্ম ক’ত হৈছিল?
  — নাদিয়াদ

You also Read

• ভগৎ সিং ৰ জীৱনী
• মণিৰাম দেৱান
• নেতাজী সুভাষ চন্দ্ৰ বসু

References

1. Something I collect from deepawali.co.in
2. Something I collected from Wikipedia

Learning, Awareness and Education is the purpose of this Blog/Website.

If any mistake or error please kindly inform us, thanks