Table of Contents
সৰস্বতী পূজাৰ উৎসৱৰ বিষয় কিছু কথা Saraswati Puja in Assamese
ভাৰতীয় দেৱ-দেৱীবােৰৰ ভিতৰত সৰস্বতী দেৱী অন্যতম। হিন্দু ধর্মীয় পৰম্পৰা আৰু লােকবিশ্বাসত দেৱী সৰস্বতী জ্ঞান আৰু প্ৰজাৰ উৎস। সেয়েহে দেৱী সৰস্বতী বিদ্যাদায়িনী তথা জ্ঞানদায়িনী শক্তিৰ গৰাকী ৷ তেওঁক পূজা-সেৱা কৰি তুষ্ট কৰিব পাৰিলেই জ্ঞান আহৰণ কৰিব পাৰি বুলি বা বিদ্বান হ’ব পাৰি বুলি ভবা হয়। সেয়েহে ভাৰতীয় জনমানসত যুগ যুগ ধৰি সৰস্বতী দেৱী পূজিত হৈ আহিছে। মাঘ মাহৰ শুক্লা পঞ্চমী তিথিত স্বকীয় ব্যৱস্থাৱলীৰে বিদ্যাৰ অধিষ্ঠাত্রী দেৱী সৰস্বতী পূজা পালন কৰা হয়। এই দিনটোতে নির্দিষ্ট বিধি অনুসৰি বিদ্যালয়, মহাবিদ্যালয়, বিশ্ববিদ্যালয় আদি বিভিন্ন শিক্ষা প্রতিষ্ঠান আৰু ব্যক্তিগত বাসগৃহসমূহত ভক্তগণে সমূহীয়াভাৱে আৰু ব্যক্তিগতভাৱে এই পূজা পালন কৰে। পূজা-সেৱাৰ মাজেৰে দেৱীৰ পৰা জ্ঞান লাভৰ বাবে আশীর্বাদ গ্রহণ কৰে। বিশেষকৈ ছাত্র-ছাত্রীসকলে
| অন্য নাম | শ্ৰীপঞ্চমী, বসন্ত পঞ্চমী |
|---|---|
| পালন কৰে | হিন্দু সম্প্ৰদায় |
| প্ৰকাৰ | সৰস্বতীৰ আৰাধনা |
| আৰম্ভ হয় | মাঘ মাহৰ শুক্লা পঞ্চমী |
| তাৰিখ | জানুৱাৰী/ফেব্ৰুৱাৰী |
| আচাৰ | পূজা, সাংস্কৃতিক অনুষ্ঠান |
এই দিনটোত অতি উলাহেৰে এই সৰস্বতী পূজাত ভাগ লয়। “দেৱী সৰস্বতীৰ জন্ম ৰহস্যও বৰ বিচিত্ৰ আৰু আত্মদিত। হিন্দু দর্শনৰ মূলাধাৰ বেদত (ঋগবেদ) সৰস্বতী নদীৰূপত ব্যক্ত কৰা আছে। এই সৰস্বতীৰ তীৰতেই আৰ্যসকলে গভীৰ সাধনাৰ অন্তত লাভ কৰিছিল আধ্যাত্মিক জ্যোতিৰ দৰ্শন অনন্ত জ্ঞান— যি জীৱশ্রেষ্ঠ মানুহৰ পৰম সম্পদ। সেয়েহে পাছলৈ যেন ভাৰতীয় হিন্দু দর্শনৰ পৰম্পৰাত জ্ঞানদায়িনীনদীৰূপী মাতৃ সৰস্বতীয়ে স্থিতি লাভ কৰিলে জ্ঞানভাণ্ডাৰী দেৱী সৰস্বতীৰ ৰূপত। এই জ্ঞানদায়িনীসৰস্বতীৰ আশীর্বাদ কল্পেই জ্ঞানৰ ভাণ্ডাৰ বেদৰ বচনসমূহৰ ৰচনা সম্ভৱ হৈছিল বুলিয়েই ভাৰতীয় আধ্যাত্মিক তত্ত্বদর্শীসকলে সৰস্বতীক বাদদেৱী (বাগ অর্থাৎবচনৰ অধিষ্ঠাত্রী) বুলি অভিহিত কৰিছিল। ইফালে প্রাচীন গ্রন্থ ঋগবেদত সৰস্বতীক সত্যৰ প্ৰচাৰিকা, মানৱৰ শিক্ষয়িত্ৰী আৰু জ্ঞান শক্তিৰ মূল বুলি বন্দনা কৰাৰ কথাৰাে সম্ভেদ পােৱা যায়। গতিকে যথার্থতে ইয়াতেই উপলব্ধ হয় দেৱী সৰস্বতীৰ প্ৰাচীনতা আৰু পূজা বন্দনাৰ প্ৰাসংগিকতা। সৰস্বতী পূজাৰ দিনটো সকলাে ছাত্র-ছাত্রীৰ বাবেই অতি আনন্দৰ দিন। সাধাৰণতে শিক্ষাপ্রতিষ্ঠানবােৰত পূজা পালনৰ আগদিনা উদ্যোগী শিক্ষার্থীসকলে আনন্দৰে আকর্ষণীয়কৈ পূজাৰ মণ্ডপ সজোৱা, বেদী স্থাপন কৰা, পূজাথলীত তােৰণ আদি দিয়া কামবােৰ কৰে।
পূজাৰ দিনা শিক্ষাগ্রহণকাৰী ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে সুন্দৰ সাজ-পােছাক পৰিধান কৰি পূজাথলীলৈ আহি ধূপ-ধূনা জ্বলাই তেওঁলােকৰ আৰাধ্য দেৱীক স্মৰণ কৰে। লগতে পূজাথলীত নাম-প্রসংগ অনুষ্ঠিত কৰি পূজাৰ স্বর্গীয় সৌন্দর্য উপভােগ কৰে। এনেদৰে অসমৰ শিক্ষা প্রতিষ্ঠানবােৰত, বিদ্যাৰ কেন্দ্ৰবােৰত সমূহীয়াভাৱে বিদ্যাৰ অধিষ্ঠাত্রী সৰস্বতী পূজা অনুষ্ঠিত কৰি অসমৰ শিক্ষার্থী সমাজে যুগ যুগ ধৰি আৰাধনা কৰি আহিছে। এই দেৱী পূজাৰ জৰিয়তে ছাত্র-ছাত্রীয়ে শিক্ষাগ্রহণৰ ক্ষেত্ৰত মনােবল, একাগ্রতা, আনন্দ আদি লাভ কৰে। এইবােৰৰ মাজতেই সৰস্বতী পূজাৰ তাৎপর্য অনুধাৱন কৰা যায়।
উৎসৱৰ কিছুমান গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰতীক Significant of Saraswati Puja in Assamese
হালধীয়া ৰং
বসন্ত বা বসন্তৰ ৰং হালধীয়া আৰু সেয়েহে খাদ্য, কাপোৰ, সজ্জা আদিৰ বিষয়ে এই উৎসৱৰ বাবে বেছিভাগ প্ৰস্তুতি হালধীয়া ৰঙত কৰা হয়। লগতে, উৎসৱটোৱে হালধীয়া ফুলেৰে পকা সৰিয়হ শস্যৰ কৃষিক্ষেত্ৰ উদযাপন কৰে, যাক হিন্দুসকলে মা সৰস্বতীৰ প্ৰিয় ৰং বুলি গণ্য কৰে। ভক্তসকলে হালধীয়া পোছাক পিন্ধে, বিভিন্ন স্থানত হালধীয়া ৰঙৰ সুস্বাদু খাদ্য পৰিৱেশন কৰা হয়। বংগ আৰু বিহাৰত, দেৱী সৰস্বতীক বুন্দি আৰু লাড়ু আগবঢ়োৱা হয় যি দুয়োটা হালধীয়া, দেৱীৰ মূৰ্তিও হালধীয়া পোছাক পিন্ধিছে কিয়নো বিশ্বাস কৰা হয় যে ই শান্তি, সমৃদ্ধি, পোহৰ, শক্তি আৰু আশাবাদৰ প্ৰতীক। মহাৰাষ্ট্ৰত, নতুনকৈ বিবাহিত দম্পতীসকলে তেওঁলোকৰ প্ৰথম বসন্ত পঞ্চমীত হালধীয়া পোছাক পিন্ধি মন্দিৰদৰ্শন কৰে। পঞ্জাৱত, শিখ আৰু হিন্দুসকলক হালধীয়া পাগুৰি বা হেড্ৰেছ পিন্ধা দেখা যায়।
খিচুড়ি Khichdi
উৎসৱৰ সময়ত ভজা বেঙেনা আৰু বন্ধাকবিৰ সৈতে চাউল আৰু মচুৰ দাইলৰ এক সুস্বাদু সংমিশ্ৰণ প্ৰস্তুত কৰা হয় আৰু ইয়াক “ভোগ” (প্ৰশাদ) হিচাপে পৰিৱেশন কৰা হয়। এই ব্যঞ্জনটো প্ৰস্তুত কৰাত সকলো বতৰৰ পাচলি ব্যৱহাৰ কৰা হয়। অসম আৰু পশ্চিম বংগত সৰস্বতী পূজাৰ সময়ত, মানুহে পূজা পাণ্ডল আৰু পোহৰ সৃষ্টি কৰে আৰু অতি উৎসাহেৰে এই উৎসৱ উদযাপন কৰে। এই দিনটোত পাণ্ডেল হপিং একেবাৰে সচৰাচৰ দেখা যায়, যুৱ শিক্ষাৰ্থী, বন্ধুবৰ্গ, পৰিয়ালবোৰক দেৱী সৰস্বতীৰ আশীৰ্বাদ বিচাৰি বিভিন্ন উপাসনাস্থলী ভ্ৰমণ কৰা দেখা যায়।
How is Vasant Panchami Celebrated in Assam?
উত্তৰ-পূবৰাজ্য অসমত এই দিনটো জ্ঞানৰ দেৱী মা সৰস্বতীৰ পূজা ৰখাৰ বাবে উৎসৰ্গিত। এইটো ধাৰণা কৰা হয় যে মা সৰস্বতী হৈছে সকলো ধৰণৰ সৃষ্টিশীল শক্তি আৰু শক্তিৰ প্ৰতীক আৰু সেয়েহে তেওঁক জ্ঞান আৰু জ্ঞান লাভৰ আশাত ৰাজ্যখনৰ বিদ্যালয় আৰু মহাবিদ্যালয়সমূহে আন্তৰিকতাৰে উদযাপন কৰে। উপাসকসকলৰ মাজত এক দৃঢ় বিশ্বাস আছে যে দেৱী সৰস্বতী জ্ঞানৰ প্ৰতীক হোৱাৰ বাবে তেওঁৰ ভক্তৰ প্ৰচুৰ জ্ঞান, শিকা আৰু জ্ঞান প্ৰদান কৰিব পাৰে। সেয়েহে, শিক্ষাৰ্থী আৰু শিক্ষকসকলক নতুন কাপোৰ পিন্ধা, দেৱীক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ মন্ত্ৰ, যোগ, গান আৰু নৃত্যৰ জৰিয়তে দেৱীক প্ৰাৰ্থনা কৰা দেখা যায়। ‘মহাবিদ্যা’ৰ দেৱীক (সকলো ধৰণৰ জ্ঞান) পূৰৱাহনা কলাত পূজা কৰা হয়, সূৰ্যোদয় আৰু মধ্যাহ্নৰ মাজৰ সময়। ইয়াত, বিশেষকৈ পশ্চিম বংগ আৰু অসমত যথেষ্ট উত্তেজনা আৰু ভক্তিৰে সৰস্বতী পূজা উদযাপন কৰা হয়। প্ৰতিখন বিদ্যালয়, মহাবিদ্যালয়, চলচ্চিত্ৰ ষ্টুডিঅ’, সংগীত প্ৰতিষ্ঠান, নৃত্য বিদ্যালয়, আৰু জ্ঞান আৰু সৃজনশীলতাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত আন কেইবাটাও প্ৰতিষ্ঠানে দেৱীৰ আশীৰ্বাদ বিচাৰি সৰস্বতী পূজা উদযাপন কৰে। প্ৰতিটো ঘৰত, এই পৱিত্ৰ দিনটোত মা সৰস্বতীক পূজা কৰা হয়। শিক্ষাৰ্থীসকলক জ্ঞান, গুণ আৰু জ্ঞান লাভকৰাৰ আশাত তেওঁলোকৰ কিতাপবোৰ সৰস্বতীৰ মূৰ্তিৰ ওচৰত ৰখা দেখা যায়। মা সৰস্বতীক সংগীতৰ বাহক বুলিও গণ্য কৰা হয় আৰু সেয়েহে সংগীতজ্ঞসকলে তেওঁলোকৰ বাদ্যযন্ত্ৰবোৰ তাইৰ কাষত ৰাখে। উদযাপনটো মিশ্ৰিত বিলাহী (বিলাহিৰ টক) আৰু লাব্ৰা (মিশ্ৰিত পাচলি)ৰ সৈতে পৰিৱেশন কৰা খিচুড়িৰ এক গৰম স্বাস্থ্যকৰ আহাৰৰ সৈতে সমাপ্ত কৰা হয়।
You can read also
References
- I collected from Wikipedia
- assam.gov.in
- sentinelassam.com
Learning, Awareness and Education is the purpose of this Blog/Website.
If any mistake or error please kindly inform us, thanks