Dashain in Assamese। দঁশেই উৎসৱ

দঁশেই হৈছে গোৰ্খাসকলৰ প্ৰধান উৎসৱ, যাক সকলো শ্ৰেণীৰ লোকে অতি আন্তৰিকতা আৰু ধুমধামেৰে পালন কৰে। গোৰ্খা পৰ্ব সংস্কৃতিত দঁশেই বুলি কোনো নিৰ্দিষ্ট দিন নাই যদিও ‘ষোৰ শ্ৰাদ্ধ’ (ষোল্ল শ্ৰাদ্ধ)ৰ আৰম্ভণিৰ লগে লগে দঁশেই আহি পালে বুলি কোৱা শুনা যায়, যিটো গৈ গৈ লক্ষ্মী পূৰ্ণিমাত অন্ত পৰে। গতিকে গোৰ্খাসকলৰ দঁশেইৰ প্ৰস্তুতি যোল্ল শ্ৰাদ্ধৰ পৰাই হয় বুলি ক’ব পাৰি। ষোল্ল শ্ৰাদ্ধ সাধাৰণতে ভাদ আৰু আহিন মাহত পৰে। প্ৰতিপদাৰ পৰা যোল্লদিনলৈ নিজৰ পিতৃ শ্ৰাদ্ধৰ তিথি অনুযায়ী হিন্দু লোকসকলে নিজৰ স্বৰ্গীয় পিতৃসকলক সোঁৱৰি শ্ৰদ্ধা তৰ্পণ দিয়ে। এই যোল্ল দিনলৈকে নিজৰ পিতৃ-মাতৃ নথকা গোৰ্খা লোকসকলেও মাছ-মাংস, নহৰু, পিঁয়াজ আদি একো নোখোৱাকৈ নিজৰ পিতৃসকলৰ তিথিৰ দিনা পায়সৰ পিণ্ডাদি তৈয়াৰ কৰি তৰ্পণ দিয়ে। অজ্ঞাত কোনো পিতৃ যাতে বাদ পৰি নাযায়, সেইবাবে প্ৰতিপদাৰ দিনৰ পৰাই প্ৰতিদিনে পুৱাৰ আহাৰ গ্ৰহণ কৰাৰ আগে আগে দুটা সৰু দুনা (গছৰ পাত আৰু বাঁহৰ কাঠিৰে নিৰ্মিত)ত প্ৰস্তুত কৰা সকলো খাদ্যবস্তু পিতৃৰ নামত অৰ্পণ কৰা হয়। অৱশ্যে এই ষোল্লদিনলৈকে শুদ্ধ ৰূপত মাছ, মাংস, নহৰু, পিয়াজ একো নোখোৱাকৈ থকাৰ ব্যৱহাৰিক কাৰণ এই বুলিও ক’ব পাৰি যে যিহেতু বলি-বিধান পালন কৰা বেছিভাগ গোৰ্খাই মহালয়াৰ আৰম্ভণিৰ পৰাই অত্যধিক আমিষ ভোজন কৰে আৰু এই কঠিন আহাৰ গ্ৰহণৰ কাৰণে শৰীৰ প্ৰস্তুত হ’ব লাগে, সেয়েহে মোল্লদিনলৈকে মাছ-মাংস, নহৰু, পিঁয়াজ নোখোৱাৰ। কাৰণে শৰীৰে এই কঠিন খাদ্য সহজে হজম কৰিব পাৰে। দশেই ঠাই বিশেষে অন্য সম্প্ৰদায়ৰ লোকে ‘দশহেৰা’ বুলিও পালন কৰে।

তাৎপৰ্য Dashain in Assamese

দাচাইনে বেয়াৰ ওপৰত ভালৰ জয়ৰ প্ৰতীক।

শক্তিবাদৰ অনুগামীসকলৰ বাবে, ই দুৰ্গা দেৱীৰ বিজয়ক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। হিন্দু পৌৰাণিক কাহিনীত, মহিষাসুৰে দেৱলোকত (দেৱতা বাস কৰা পৃথিৱী) সন্ত্ৰাসৰ সৃষ্টি কৰিছিল কিন্তু দুৰ্গাই ৰাক্ষসসকলক (ৰাক্ষস) হত্যা কৰিছিল। দশাইনৰ প্ৰথম ন দিন দুৰ্গা আৰু মহিষাসুৰৰ বিভিন্ন প্ৰকাশৰ মাজত সংঘটিত যুদ্ধৰ প্ৰতীক। দশম দিনটো সেই দিন যেতিয়া দুৰ্গাই অৱশেষত তেওঁক পৰাজিত কৰিছিল। আন হিন্দুসকলৰ বাবে, এই উৎসৱে ৰামায়ণত বৰ্ণনা কৰা অনুসৰি ৰাৱণৰ ওপৰত ৰামৰ বিজয়ৰ প্ৰতীক।

Day 1: Ghatasthapana প্ৰথম দিন: ঘাটাস্থপানা

Ghaṭasthāpanā দচাইনৰ আৰম্ভণি চিহ্নিত কৰে। আক্ষৰিক অৰ্থ হৈছে কলাশা বা পাত্ৰ এটা ৰখা, যি দেৱী দুৰ্গাৰ প্ৰতীক। Ghaṭasthāpanā উৎসৱৰ প্ৰথম দিনটোত পৰে। এই দিনটোত কলাশ পবিত্ৰ পানীৰে ভৰি থাকে আৰু তাৰ পিছত বাৰ্লিবীজৰ সৈতে চিলাই কৰা হয়। তাৰ পিছত কলাশক এটা আয়তাকাৰ বালি খণ্ডৰ কেন্দ্ৰত ৰখা হয়। বালিৰ বাকী থকা বিচনাখনো শস্যৰ সৈতে বীজযুক্ত কৰা হয়। পুৰোহিতজনে তেতিয়া দুৰ্গাক তাইৰ উপস্থিতিৰ সৈতে জাহাজখনক আশীৰ্বাদ দিবলৈ কৈ পূজা আৰম্ভ কৰে। এই ৰীতি-নীতি এটা নিৰ্দিষ্ট শুভ সময়ত সম্পন্ন কৰা হয় যিটো জ্যোতিষীসকলে নিৰ্ধাৰণ কৰে। নৱৰাত্ৰিৰ সময়ত দেৱীজাহাজত বাস কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।

যি টো কোঠাত এই সকলোবোৰ কৰা হয় সেইটোক দশয়ন ঘৰ বুলি কোৱা হয়। পৰম্পৰাগতভাৱে, বাহিৰৰ লোকসকলক ইয়াত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ অনুমতি দিয়া নহয়। পৰিয়ালৰ এজন সদস্যই প্ৰতিদিনে দুবাৰকৈ কলশৰ উপাসনা কৰে, এবাৰ ৰাতিপুৱা আৰু তাৰ পিছত সন্ধিয়া। কলাশক পোনপটীয়া সূৰ্যৰ পোহৰৰ পৰা আঁতৰাই ৰখা হয়[16] আৰু ইয়াক প্ৰতিদিনে পবিত্ৰ পানী আগবঢ়োৱা হয় যাতে উৎসৱৰ দশম দিনলৈ বীজপাঁচ বা ছয় ইঞ্চি দীঘল হালধীয়া ঘাঁহলৈ বৃদ্ধি হয়। এই পৱিত্ৰ ঘাঁহবোৰক জমৰা বুলি কোৱা হয়। এই ৰীতি-নীতিবোৰ সপ্তম দিনলৈকে চলি থাকে।

Day 7: Phulpati দিন 7: ফুলপতি

ফুলপতি দশয়নৰ সপ্তম দিনা সংঘটিত হোৱা এটা ডাঙৰ উদযাপন।

পৰম্পৰাগতভাৱে, আজিৰ দিনটোত, ৰঙা কাপোৰেৰে বান্ধি থোৱা ৰাজকীয় কলশ, কলৰ ডাঁটা, জামৰা আৰু কুঁহিয়াৰ মাগৰসকলে কাঠমাণ্ডু উপত্যকাৰ পৰা প্ৰায় 169 কিলোমিটাৰ (105 মাইল) দূৰত তিনিদিনীয়া খোজকাঢ়ি গোৰ্খাৰ পৰা আনিছিল। অনুষ্ঠানটো চাবলৈ শ শ চৰকাৰী বিষয়া পৰম্পৰাগত আনুষ্ঠানিক পোছাকত টুণ্ডিকেল খেলপথাৰত একত্ৰিত হৈছিল। ফুলপতি কুচকাৱাজ হনুমান ধোকা ৰাজকীয় প্ৰাসাদৰ ফালে যোৱাৰ সময়ত ৰজাই টুণ্ডিকেলত অনুষ্ঠানটো পালন কৰিছিল। তাৰ পিছত নেপালী সেনাৰ এক ৰাজকীয় প্ৰদৰ্শন ৰখা হৈছে আৰু লগতে অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰ উদযাপনমূলক গুলীবৰ্ষণ কৰা হৈছে যি ফুলপতিক সন্মান জনাই দহৰ পৰা পোন্ধৰ মিনিট ধৰি অব্যাহত আছে। টুণ্ডিকেলত অনুষ্ঠানটো সমাপ্ত হোৱালৈকে ফুলপতিক হনুমান ধোকা ৰাজকীয় প্ৰাসাদলৈ লৈ যোৱা হয়, য’ত এখন পেৰেড অনুষ্ঠিত হয়

Day 8: Maha Asthami দিন ৮: মহা আস্থামী

অষ্টম দিনটোক মহা আস্থামী বুলি কোৱা হয়। এই দিনটোতে সমগ্ৰ দেশৰ মন্দিৰসমূহত ম’হ, ছাগলী, কুকুৰা আৰু হাঁহৰ বলিদানৰ জৰিয়তে দেৱী দুৰ্গাৰ আটাইতকৈ ভয়ংকৰ প্ৰকাশ, ৰক্তপিপাসু কালীক সন্তুষ্ট কৰা হয়। ইয়াৰ উৰ্বৰতাৰ বাবে সাংকেতিক তেজ দেৱীসকলক আগবঢ়োৱা হয়। উপযুক্তভাৱে, এই দিনটোৰ নিশাটোক কাল ৰাত্ৰি (ব্লেক নাইট) বুলি কোৱা হয়। এই দিনটোত দেশৰ সকলো ভূমি ৰাজহ কাৰ্যালয়ৰ চোতালত ম’হ বলি দিয়াটোও নিয়ম। বসন্তপুৰৰ পুৰণি প্ৰাসাদ হনুমান ধোকা প্ৰায় প্ৰতিখন চোতালতে উপাসনা আৰু বলিদানৰ সৈতে গোটেই ৰাতি সক্ৰিয় হৈ থাকে। দশেইন ঘৰৰ দিনটোৰ মাজনিশা, মুঠ 54 টা ম’হ আৰু 54 টা ছাগলী ৰীতি-নীতি পালন কৰি বলি দিয়া হয়। তেজ প্ৰদান কৰাৰ পিছত, মাংসটো ঘৰলৈ লৈ যোৱা হয় আৰু “প্ৰসাদ” বা দৈৱত্বৰ দ্বাৰা আশীৰ্বাদপ্ৰাপ্ত খাদ্য হিচাপে ৰন্ধা হয়। এই খাদ্য ঘৰুৱা দেৱতাসকলক সৰু পাতৰ প্লেটত আগবঢ়োৱা হয়, তাৰ পিছত পৰিয়ালৰ মাজত বিতৰণ কৰা হয়। এই খাদ্য খোৱাটো শুভ বুলি ভবা হয়। যেতিয়া পূজা অনুষ্ঠিত কৰা হয়, সাধাৰণ লোকৰ ঘৰত মহান ভোজ অনুষ্ঠিত কৰা হয়। আজিৰ দিনটোত নিউয়াৰ সম্প্ৰদায়ৰ “খাদগা পূজা” নামৰ এটা অনুষ্ঠান আছে য’ত তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰ পূজা কৰে।

Day 9 : Navami দিন ৯: নৱমী

দশাইনৰ নৱম দিনটোক মহানৱমী বুলি কোৱা হয়, “মহান নৱম দিন”। এইটো নৱৰাত্ৰিৰ অন্তিম দিন। অনুষ্ঠান আৰু ৰীতি-নীতি এই দিনটোত শীৰ্ষত উপনীত হয়। আজিৰ দিনটোত, কোটৰ চোতালৰ হনুমান ধোকা ৰাজকীয় প্ৰাসাদসমূহৰ এটাত চৰকাৰী সামৰিক ৰীতি-নীতিৰ বলিদান অনুষ্ঠিত কৰা হয়। এই উপলক্ষে, ৰাজ্যখনে গুলীবৰ্ষণৰ অভিবাদনৰ অধীনত ম’হৰ বলিদান আগবঢ়ায়। এই দিনটোক ৰাক্ষস চিকাৰ দিৱস বুলিও কোৱা হয় কিয়নো পৰাজিত ৰাক্ষস সৈন্যৰ সদস্যসকলে জন্তু আৰু কুকুৰাৰ শৰীৰত লুকাই নিজকে বচাবলৈ চেষ্টা কৰে।

মহানৱমীত, সৃষ্টিৰ দেৱতা বিশ্বকৰমনক পূজা কৰা হয় কিয়নো ই বিশ্বাস কৰিছিল যে জীৱিকা নিৰ্বাহত আমাক সহায় কৰা সকলো বস্তু সুখী ৰাখিব লাগে। শিল্পী, শিল্পী, ব্যৱসায়ী, আৰু যান্ত্ৰিকসকলে তেওঁলোকৰ সঁজুলি, সঁজুলি আৰু বাহনবোৰত পশু আৰু কুকুৰাৰ তেজ উপাসনা কৰে আৰু প্ৰদান কৰে। তদুপৰি, যিহেতু এই দিনটোত বাহনসমূহৰ পূজা কৰিলে বছৰটোৰ বাবে দুৰ্ঘটনা পৰিহাৰ কৰে, এই দিনটোত বাইকৰ পৰা ট্ৰাকলৈ সকলো বাহনৰ পূজা কৰা হয়।

তালেজু মন্দিৰৰ দুৱাৰসমূহ বছৰৰ কেৱল আজিৰ দিনটোতে সাধাৰণ ৰাইজৰ বাবে মুকলি কৰা হয়। হাজাৰ হাজাৰ ভক্তই আজিকালি দেৱীক শ্ৰদ্ধা জনাবলৈ যায়। মন্দিৰটো গোটেই দিনটো ভক্তৰে ভৰি আছে।

Day 10: Bijaya Dashami or Vijayadashami দশম দিন: বিজয়া দশমী বা বিজয়দশমী

উৎসৱৰ দশম দিন হৈছে ‘বিজয়দশমী’। আজিৰ দিনটোত, চাউল, দৈ আৰু সেন্দুৰৰ মিশ্ৰণ প্ৰস্তুত কৰা হয়। এই প্ৰস্তুতিক “টিকা” বুলি কোৱা হয়। প্ৰায়ে দচাইন টিকা সময়[19] প্ৰতি বছৰে পৃথক হয়। জ্যেষ্ঠসকলে আগন্তুক বছৰবোৰত তেওঁলোকক প্ৰাচুৰ্যৰ আশীৰ্বাদ দিবলৈ সৰু আত্মীয়সকলৰ কপালত ঘাটাস্থপানাত ৰোপণ কৰা এই টিকা আৰু জামৰা টো ৰাখিছিল। ৰঙাটোৱে পৰিয়ালটোক একেলগে বান্ধি ৰখা তেজৰ প্ৰতীক। জ্যেষ্ঠসকলে এই সময়ত আশীৰ্বাদৰ সৈতে সৰু আত্মীয়সকলক “দক্ষিণা” বা সামান্য পৰিমাণৰ ধন দিয়ে। এইটো পূৰ্ণিমা লৈকে পাঁচ দিনধৰি পালন কৰা অব্যাহত থাকে য’ত পৰিয়াল আৰু আত্মীয়সকলে উপহাৰ আৰু শুভেচ্ছা বিনিময় কৰিবলৈ ইজনে সিজনক সাক্ষাৎ কৰে। সকলো ডাঙৰ আত্মীয়ৰ (আনকি দূৰৰ আত্মীয়সকলৰ) পৰা টিকা লোৱাৰ এই ৰীতি-নীতিয়ে সম্প্ৰদায়ৰ সম্পৰ্কৰ নৱীকৰণত যথেষ্ট সহায় কৰে। এইটো এটা কাৰণ যে উৎসৱটো ইমান উৎসাহ আৰু উৎসাহেৰে উদযাপন কৰা হয়।

Day 15: Kojagrat Purnima দিন 15: কোজাগ্ৰত পূৰ্ণিমা

পূৰ্ণিমা দিৱসত অৱস্থিত উৎসৱৰ অন্তিম দিনটোক ‘কোজাগ্ৰত’ পূৰ্ণিমা বুলি কোৱা হয়। কোজাগ্ৰাটৰ আক্ষৰিক অৰ্থ হৈছে ‘কোন সাৰ পাইআছে’। এই দিনটোত দেৱী লক্ষ্মী যাক সম্পদৰ দেৱী বুলি বিশ্বাস কৰা হয় তেওঁক পূজা কৰা হয় কিয়নো ই বিশ্বাস কৰিছিল যে দেৱী লক্ষ্মী পৃথিৱীত নামি আহে আৰু যিগোটেই ৰাতি সম্পদ আৰু সমৃদ্ধিৰে সাৰ পায় তেওঁলোকক বৰষুণ দিয়ে। মানুহে তাচ আৰু বহুতো খেলি ৰাতিটো উপভোগ কৰে। Dashain in Assamese

এই সময়ছোৱাত পশু বলি প্ৰায়ে নিয়ম হয়, কিয়নো উৎসৱটোৱে “ঐশ্বৰিক” আৰু “পৈশাচিক” শক্তিৰ মাজত হোৱা পৌৰাণিক ৰক্তক্ষয়ী যুদ্ধক স্মৰণ কৰে। পশু বলিৰ প্ৰবক্তাসকলে এই বলিদানক আমাৰ পশুগুণৰ সাংকেতিক ত্যাগ বুলি ব্যাখ্যা কৰে, কিন্তু যিসকলে পশু বলিৰ বিৰোধী তেওঁলোকে জোৰ দিয়ে যে বলিদান কাৰ্য্য খাদ্য/মাংসৰ ভোক পূৰণ কৰাৰ অজুহাতৰ বাহিৰে আন একো নহয়

You can read also

• শ্ৰী সূৰ্য পাহাৰ Sri Surya Pahar
• Paglartek Shiva Mandir in Assamese
• Essay on Taj Mahal in Assamese
• Essay on Lalkila in Assamese। Red Fort in Assamese
• History of Taj Mahal in Assamese। তাজমহলৰ ইতিহাস

References

1. I collected from Wikipedia

Learning, Awareness and Education is the purpose of this Blog/Website.

If any mistake or error please kindly inform us, thanks